...the end...

De HCG waarde in mijn bloed is terug naar 9.

Het is dus inderdaad mis gegaan. Wel zijn we verder dan ooit gekomen en dat is iets om je aan vast te houden! Uiteraard hebben we wel wat vraagjes zo achteraf en zijn we benieuwd wanneer we voor de 3de keer kunnen ICSI-en... dus 10 oktober hebben we het evaluatie-gesprek.
Volgende week donderdag nog 1 keertje bloedprikken...tot de waarde weer 0 is.

Zoals ik al eerder zei; het is een prima poging geweest, met prima resultaten...het ging helaas mis op t laatste stukje... en we gaan vol goede moed dit traject nog eens in... het zal ons echt wel lukken! ;-)

beetje nieuws...

ok ik heb n beetje nieuws; gister op weg naar huis 2 testjes gekocht en thuisgekomen eentje gedaan... en positief. En dat was op zich een bijzonder blij moment... m'n allereerste positieve test ever...


mooi he?

maar ik weet ook zeker dat ie niet zo blijft...aan de hoeveelheid bloed te zien... en inderdaad vanmorgen nog een testje en de streep was weer veel lichter..terwijl gister met verdunde urine en nu dus met geconcentreerde urine... dus het gaat echt niet goed komen....

morgen natuurlijk nog ff bloed laten testen maar ik vind 't niet meer spannend... maar dan is t pas echt officieel...

al met al... tja we hebben dit weekend al een verschrikkelijk verdrietig gevoel gehad... en 't daarmee al een beetje afgesloten... en dat dit nu gebeurd... geeft misschien wel meer hoop dan leed....
is dat raar?

morgen meer....

Reality-check

Tja als je connecties hebt moet je ze gebruiken he?
Dus onze prive-ivf-verpleegkundige Esther gebeld en de situatie uitgelegd. De HCG waarde in mn bloed was 48. In het VU gaan ze er eigenlijk van uit dat op dit moment [dag 15] de waarde >50 moet zijn. En dat is 't dus niet. Dus we moeten wel reeel blijven; we zitten aan de slechte kant van de twijfel. Maar, en er is een maar, het gebeurd wel dat het wel doorgaat.

Rest niets anders dan dat jullie en masse jullie duimen gaan ontwrichten door excessive crossing... dan blijf ik nog even van de drank af ;-)

Donderdagochtend moet er opnieuw bloed worden afgenomen en dan weten we smiddags meer... keep you posted!

Huh????????!!!!

nou wat ik nou heb???? ik bel net t ziekenhuis... zeggen ze gewoon dat ik zwanger ben????????? ik begrijp er niets van....ik heb enorm bloed??? nah ik moet dus donderdag weer... ze zei dat t vaker gebeurd dat heel veel bloed toch goed gaat??? huh???? weet iemand dit... ik ben flabbergasted. en ga nergens van uit nog... vast en zeker donderdag helemaal niks met de 2de proef..... nahhh

Dag 14

Bedankt voor de lieve reacties. En ondanks dat er situaties zullen zijn waarbij er toch sprake is van een zwangerschap terwijl er bloedverlies is, is dat niet op ons van toepassing. Ook is het onmogelijk dat er 1 van de embryo's blijft zitten. Als dit het geval is zou dit embryo ervoor zorgen dat er geen menstruatie optreedt. De ander zou simpelweg oplossen. Wij zijn gewoon niet zwanger.

Laatst las ik op een blog van een lotgenote een tekst welke grote indruk op mij heeft gemaakt omdat het zo herkenbaar was. Ze zei het volgende;
When we first found out that we could only have children through IVF-ICSI, I thought that little problem (no pun intended) could be solved by doing a treatment. Once. For my generation the adagio is: throw enough energy and money at a problem and it will be solved. So I was over-optimistic about the treatment working the first time. When it didn't I was devastated.

Verbijstering. Als blijkt dat dit diepgewortelde 'geloof', wat wel werkte op alle andere gebieden in je leven [lees mijn leven] nu niet waar is.
Je gaat vervolgens de 2de behandeling in met toch weer hetzelfde idee.. nu moet het wel lukken...We hebben alles gedaan om succesvol te zijn; naast de medische effort, extra gezond geleefd, extra vitamine preparaten geslikt, extra rustig aan gedaan en door de gehele procedure extra positief gebleven. We hebben de beste resultaten bereikt in alle tussenstappen. Helaas is toch het eindresultaat wederom negatief. En niets of niemand De Schuld.

Nu is het een kwestie van opladen en 'gewoon' nog een keer...

Dag 12 ... zonsverduistering.

Op hetzelfde moment als bij de 1ste ICSI poging gaat 't fout. Ik verlies bloed. Nog niet veel maar dat is een kwestie van tijd. Heel sneaky ging 't fout deze keer, geen kramp, geen voortekenen.

Gister zag de wereld er heel anders uit dan nu, jammer dat we niet kunnen terugspoelen. Hoop, ook valse, is beter dan dit.

Later meer.

Dag 11.... Killin' time...

1. Er zit weinig anders op ;-) ik voel me gewoon prima, wellicht een iets verhoogde bloedruk omdat de spanning toch weer aardig begint op te lopen....

2. Leuk dat er zo meegeleefd wordt door jullie en speciale dank aan de anonieme poster over de blinde horlogemaker die in dit geval inderdaad ineens kon zien! Al was het maar voor een nano-moment natuurlijk...geeft 't wel extra hoop ;-)

1+2 geeft 3.

Dag 10 ... fasten your seatbelts!

Een ICSI procedure is goed te vergelijken met een ritje in zo'n soort speeltje. Heen en weer geslingerd van hoop naar vrees van ultiem blij naar hysterisch verdrietig.

Klinkt een tikje manisch niet? mmmm

... en dan te bedenken dat ik zelf al misselijk kan worden als ik alleen al naar zo'n attractie KIJK. En toch hoop ik deze keer dat we erin mogen zitten tot dinsdag.... en dat we dan ultiem blij eruit stappen.... en dan vindt ik t heus niet erg om de komende tijd nog wat misselijk te zijn ;-)

Dag 9... Voel me GOED!

Op dag 9 is het innestelen in 90% vd gevallen gewoon al gebeurd. Niets meer aan te doen dus. Het zit. Of; ze zitten. Ondertussen voel ik mij geweldig! Wat een verschil met de vorige keer! Geen beren, geen krampjes...gewoon blij.

We hebben overigens een soort van jubileum; vorig jaar om deze tijd deden we voor t eerst aan ge-assisteerde voortplanting in de vorm van een IUI. Toen bleek dat de zaadjes niet helemaal genoeg waren en ICSI werd voorgesteld vond vooral ik dat een brug te ver... ethisch gezien. Tja je verlegt zo hier en daar wat grenzen he?

Ondanks dat we nog steeds niet een positieve test in ons handjes hebben was het niet al kommer en kwel. Elke 2 laatste weken van elke behandeling ben je in je hoofd even helemaal zwanger en dat is erg prettig. En als je dan weer van die rose wolk afgeschopt wordt... tja dat doet erg zeer. Maar we houden ons zelf voor dat we alleen heel zielig kunnen zijn in contrast met heel blij. Oftewel geen berg zonder dal.

Bijna zen he? ;-)

note: soms inspireer ik mezelf met m'n tekstjes ;-)... en typte na dit stukje zen in bij 'zoek zelf iets op'... zie hier het resultaat... dit is dus de quote vd dag van een heuse Zen Master haha:

There is nothing left to you at this moment but to have a good laugh.
- Zen Master

Dag 7 na bevruchting... de [helaas] onzichtbare mijlpaal

Spannende tijden! Als de embryo's netjes doorgegaan zijn met delen bestaan ze inmiddels uit 3 herkenbare delen; de foetus, het vruchtzakje en de placenta. Inmiddels is de voedselbron binnen in het ei 'op' aan het raken en het wordt allemaal wat krapjes... tijd voor 'hatching' oftwel het uit de shell komen.

Dit is een cruciaal moment. Niet alle embryo's kunnen dit namelijk. Lukt het wel dan zal de embryo een plek in de baarmoeder zoeken om zich daar in te nestelen. Nu zal het embryo ook aan mijn lichaam het signaal beginnen te geven dat ik zwanger ben en dus niet ongesteld moet gaan worden. Wat zouden we nu graag ff naar binnen kijken of dit alles ook echt aan t gebeuren is!



Bovenstaand plaatje is dan ook helaas niet van mij maar geeft wel mooi het moment weer waarop het embryo uit z'n schilletje komt..... en uiteraard gaan we er gewoon vanuit dat dit nu allemaal gebeurd is, en t liefst 2x! ;-)

Kunt u tellen, tel dan mee!!!!

Van de 7 ingeleverde eitjes waren er 6 goed om de ICSI procedure mee in te gaan. En, in schril contrast met de vorige keer, haalden wij een 100% score oftwel alle zes bevrucht. Nu ging het erom welke de allerbesten zouden worden. Vandaag bleek dat er 2 met 'kop en schouders' boven de rest uitstaken en werden geselecteerd voor terugplaatsing. We zijn dan ook zeer trots u te mogen voorstellen aan the real stars of this show:


links 't orgineel, rechts weergave van de cellen...ik zeg; 8!
[note: this is 2D man... nr 8 zit aan de achterzijde ;-) ]


links 't orgineel, rechts weergave van de cellen...ik zeg; 6!

10.00 uur een blij telefoontje...

Marco en ik zijn op micro niveau 1 geworden en dat in ieder geval meer dan 2x... Hoe en wat weten we verder nog niet, dat horen we morgen om 14.15 in het VU.



We gaan voor 2 embryo's en uit het feit dat we morgen pas de terugplaatsing hebben blijkt dat er meer dan 2 in de broedstoof liggen. Ze willen zeker weten dat ze de beste inderdaad terugplaatsen dus houden ze ze een dag langer ter observatie. We zijn hier erg vrolijk van!
ooh.. hoezo dat zag je al op de foto?

..in het VU medisch Centrum

Krijgt Marco dit keer kamer A tot zijn beschikking en krijgt hij te horen dat er uiteindelijk 7 eitjes gevonden zijn, genoeg zaadjes in zijn bijdrage zitten en dat alles er goed uitziet.

Woensdag om 10.00 uur mogen we bellen of er bevruchting heeft plaatsgevonden en wanneer er dan terug geplaatst gaat worden...

wij gaan ondertussen met 'n dekentje op de bank en hopen er gewoon weer het beste van ;-)

09.00 Punctie -tijd

En het valt toch een beetje tegen, mijn linker-eierstok ligt achter mijn baarmoeder en er moet flink geduwd en getrokken worden om 'm vrij te krijgen om aan te prikken. Niet fijn. Maar wel fijn is dat de follikels er allemaal prachtig uitzien. De vloeistof waar de eitjes in drijven ziet er mooi helder uit en we kunnen al enkele eitjes ontdekken die door een soort vlokje omringt worden.

De kostbare load gaat in de speciale warmhoud-koffer en Marco mag naar het VU rijden.

.....

...en t werkt inderdaad, de wereld wordt bloemetjes ;-)

Gettin' there

Vanmorgen om half 9 melden we ons in 't ziekenhuis. Ik vraag om extra medicatie als verdoving aangezien ik vorige keer iets te wakker bleef en dat krijg ik dan ook toegedient in de vorm van een prik en soort van slaaptablet.

Something's cooking in my kitchen...

Vanmorgen deze echo gehad waarop je links 2 follikels kunt zien en rechts zijn er 4 in beeld. Alleen links is nog 1 follikel van 15mm de overige 3 zijn 18mm.

Rechts zijn ze nu alle 5 20mm of meer. Die van 15mm krijgt nog tot
maandag om groot en sterk te worden... want dan staat om 09.00 uur de punctie geplanned.

Zaterdagavond om 22.00 uur ga ik met de billen bloot bij onze prive-ivf-verpleegkundige Esther voor de dubbele pregnylshot... Naast een vrijwel pijnloos shotje verzorgt ze ook een heerlijke tonijnschotel voor me... hoorde ik net ;-)

9 follikels van 14-18,5mm

Rechts zijn er 5 van gemiddeld 18mm, links 4 en die blijven, zoals elke keer, wat achter n.l. 14-16mm. Nog even doorgaan dus met spuiten. Morgenochtend weer naar t ziekenhuis en we hebben of maandag of dinsdag de punctie...

Jammer want en in mca had mijn favoriete gynaecoloog dienst en aan de kant, in het VU was Esther on call... Die gaan we nu dus missen, maar we gaan nu voor optimaal veel eitjes en daarvoor moeten ze allemaal >18mm.
Rechts zal dus doorgroeien tot 24-26mm maar dat is niet erg want door de decapeptyl zal er geen eisprong plaatsvinden tot wij t willen ;-)

Burp

Nog 1 dagje en we weten we meer... inmiddels heb ik t zelfde gevoel als toen ik 6 jaar was en na mijn zwemles 't hele zwembad gedronken had'... beetje opgeblazen dus. Bij elke stap maak ik nog net geen klotsgeluiden ;-)

8/9 follikels van 12-14mm

Het gaat dus goed. Liefst had ik er nog wat extra maar dit is een hele mooie score en nog beter nieuws is dat ze allemaal even groot zijn. Het gaat dus heel voorspoedig.
Donderdag moeten we weer terug komen. Zoals t er nu uitziet [follikels groeien zo'n 2 mm per dag] zijn ze donderdag rond de 18-20 en hebben we dus zaterdag de punctie.

1ste controle ok

Vanmorgen bloedprikken om de hormoonconcentratie te meten. Alles was ok en aanstaande maandag gaan we nogmaals bloedprikken en ook d.m.v. echo follikels tellen...

Alles gaat goed dus, moet zeggen; ik voel me ook prima!
Heel anders dan de vorige keer, eigenlijk geen merkbare bijverschijnselen van de prikken, anders dan dat ik VOEL [met dikke vette hoofdletters ja] dat er best wat groeit...het schopt nog net niet zegmaar haha
Nahja ik ga ook wel voor record-opbrengst dit keer ;-)