A mind once stretched by a new idea never regains its original dimension.
Oliver Wendell Holmes (1841 - 1935)

donderdag, september 28, 2006

...the end...

De HCG waarde in mijn bloed is terug naar 9.

Het is dus inderdaad mis gegaan. Wel zijn we verder dan ooit gekomen en dat is iets om je aan vast te houden! Uiteraard hebben we wel wat vraagjes zo achteraf en zijn we benieuwd wanneer we voor de 3de keer kunnen ICSI-en... dus 10 oktober hebben we het evaluatie-gesprek.
Volgende week donderdag nog 1 keertje bloedprikken...tot de waarde weer 0 is.

Zoals ik al eerder zei; het is een prima poging geweest, met prima resultaten...het ging helaas mis op t laatste stukje... en we gaan vol goede moed dit traject nog eens in... het zal ons echt wel lukken! ;-)

6 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Oke jullie waren voorbereid maar toch is het KUT. Dat heen en weer geslinger tussen hoop en verdriet maakt het er zeker niet makkelijker op. Natuurlijk kun je zeggen we zijn nog nooit zo ver geweest en we beginnen weer met goede moed. Maar het is en blijft een behoorlijke domper die je toch maar weer 'even' moet verwerken. ALs ik de diverse mailtjes lees van vrienden(innen), internetvrienden (innen) je mam's en nog vele andere die op wat voor een manier ook met jullie meeleven, duimen, kaarsje branden dan moet dat voor jullie wel goed voelen. Het kan ook niet anders dan dat het gewoon een keer moet lukken. Zoveel mensen die het jullie zo graag gunnen, en niet te vergeten jullie gunnen het jullie zelf nog veel meer. Alleen daaruit kun je al een heleboel energie putten voor een volgende poging. Heb vertrouwen en houd moed en veel sterkte met dit ritje in de achtbaan die voor jullie besloot achteruit te gaan ipv vooruit. Wat kan je lichaam je toch voor de gek houden. Das nog wel het ergste. Opnieuw vertrouwen te krijgen in je eigen lichaam.

Liefs en een dikke knuffel van ons
Nathalie

donderdag, september 28, 2006 5:26:00 p.m.

 
Anonymous Anoniem said...

Lieve schatten,

hopen tegen beter weten in, mijn voorgevoelens mogen in de vuilnisbak. Heel veel sterkte, ondanks je eigen gevoel hebben ze je toch weer hoop gegeven.Je hebt zeker gelijk, zo ver zijn jullie nog niet gekomen. Volgende keer maken jullie de rit af.

heel veel liefs

xx mamma

donderdag, september 28, 2006 6:52:00 p.m.

 
Anonymous Anoniem said...

Lieve schatten,

hopen tegen beter weten in, mijn voorgevoelens mogen in de vuilnisbak. Heel veel sterkte, ondanks je eigen gevoel hebben ze je toch weer hoop gegeven.Je hebt zeker gelijk, zo ver zijn jullie nog niet gekomen. Volgende keer maken jullie de rit af.

heel veel liefs

xx mamma

donderdag, september 28, 2006 6:53:00 p.m.

 
Anonymous Anoniem said...

Dat was een storing in mijn internet verbinding (neem graag ruimte in)

donderdag, september 28, 2006 6:54:00 p.m.

 
Anonymous Anoniem said...

hmmmm
het was te verwachten, maar toch... toch hè? hoop je ergens in een klein hoekje... gemene hoekjes zijn dat. Daar kruipt hoop in...

Succes komende tijd.

Dapper om te horen hoe strijdlustig jullie zijn! Super! Ga er maar voor. Het is jullie gegund!

liefs,
Ester

donderdag, september 28, 2006 9:49:00 p.m.

 
Anonymous Anoniem said...

Lieve Pobb,

Na een weekend weg en onze verhuizing lees ik jullie nieuws pas. Wat een verhaal en wat hebben jullie extra in spanning moeten zitten zeg!

Zoals je zelf al zegt, het was zo'n mooie poging en daar sta je dan met lege handen aan het einde. Zo oneerlijk! Ik had het jullie zo gegund!

Hopelijk lukt het je om optimistisch te blijven en vol goede moed de volgende keer in te gaan. Succes en heel veel liefs, Flo

PS: tuurlijk mag je me quoten, ik voel me vereerd!

dinsdag, oktober 03, 2006 4:16:00 p.m.

 

Een reactie posten

<< Home