Nog maar 11 daagjes....
... en dan gaan we eindelijk echt iets ZIEN!
Van de week hebben wij zelf ons eerste kado voor de kid[s] gekocht;
een platte poez! [Zie mugshot]
We stapten dus voor het eerst de wereld van Prenatal binnen... en mochten gelijk lid worden van de 't Wij Jonge Ouders Genootschap. Ter bevestiging van dit lidmaatschap krijg je dan elke maand een blad vol met het lief en leed van zwanger zijn, bevallen en het eerste jaar van de opvoeding van je kind. We kregen alvast 2 exemplaren mee van dit tijdschrift...
... Ik werd niet vrolijk van het lezen. Ik wil helemaal niet weten van wat er nu zoal mis kan gaan en welk leed er bestaat op deze gebieden...
Ik wil gewoon lekker onbevangen genieten! De eerste tip die je overal leest gaat er bij mij al niet in; "hou het nieuws de eerste 3 maanden voor jezelf want er is kans op een miskraam.... "
Waarom?! Mocht t mis gaan [waar wij al helemaal niet van uit gaan, waarom zouden we?] moet je dan lijden in stilte? Is dat dan niet Het Moment waarop je juist steun van je omgeving nodig hebt?
Nee, we hebben besloten dat we gaan voor voorpret i.p.v. voorleed en we bedanken in ieder geval voorlopig nog voor deze informatie...
posted by Pobb at 6:43 p.m.
4 Comments:
Hai Sees.
Geniet ook lekker van de voorpret.
En leuk cadeautje hebben jullie gekocht!!!
Van het wel of niet vertellen dat je zwanger bent, dat is toch iets wat je lekker zelf moet weten toch.
Ik zei het ook altijd, als ik zwanger ben, mag de hele wereld het weten.
Als het niet goed zou gaan, heb ik inderdaad de steun juist nodig.
Dat is een beetje hetzelfde als wel of niet vertellen dat je met een behandeling bezig bent.
(denk ik tenminste)
De een houdt het geheim en de ander vertelt het wel.
Alle twee hebben voor en nadelen.
Nog een kleine twee weken wachten op het eerste visuele kennismaking met jullie kind(jes)
Gaat de tijd net zo langzaam als in de wachtweken, of valt het mee?
Groetjes esther
zaterdag, december 30, 2006 10:16:00 p.m.
Ben het helemaal met jullie eens, juist als het mis gaat ( waar we natuurlijk niet van uit gaan)heb je alle steun nodig. Gewoon GENIETEN. Leuke poez, dacht dat het een muis was, ziet er leuk uit. Pik alleen de leuke tips en verhalen uit de bladen aan rampscenario's heb je niets.
Heel fijne avond en nacht de laatste oudejaarsavond met z'n tweetjes. Dit zal je tot augustus nog vaak horen, je verjaardag, moederdag, vaderdag etc.
tot bels
mam xx
zondag, december 31, 2006 1:29:00 p.m.
Hey meid,
Ja ik ben het hier met iedereen eens. Wij vertellen het wel nog niet aan de hele wereld, maar veel vrienden en ouders weten het gewoon al. En mocht het mis gaan (waar wij ook zeker niet vanuit gaan) dan kunnen wij de steun zeker goed gebruiken.
Leuk kadootje. Ik dacht ook even dat het een muis was haha.
Klinkt lekker kort he 11 dagen. Wij tellen ook af.
Ik wil jullie het allerbeste wensen voor 2007 met een mooie buik en pracht van kind(eren). Tot in het nieuwe jaar.
Liefs
Nicole
zondag, december 31, 2006 3:21:00 p.m.
Precies!
Ook voordat wij de wondere wereld van ivf-icsi instapten dacht ik er al zo over. Mocht het mis gaan (mocht het ooit toch goed gaan in de zin van lukken) dan wil ik dat leed ook delen....
Dus genieten! Dubbel en dwars! Nu kan het en wat en hoe voor later zie je dan wel weer.
Groetjes,
Ester
maandag, januari 01, 2007 12:50:00 p.m.
Een reactie posten
<< Home