hallo!

Afgelopen vrijdag hadden we weer de 2-wekelijkse check van mij en de babies. Onze zoon en dochter doen het helemaal goed en liggen met groei gewoon op de lijn van een eenling-zwangerschap!
Tijdens het meten blikten ze beiden even de camera in en hieronder zie je daar de uitdraai van. Links 't jongetje met 2 knuisjes in n soort van bokshouding en rechts 't meisje die vriendelijk haar handje opsteekt...;-)



Ze zijn nu over de 30 centimeter groot allebei en wegen zo'n 800 gram, er moeten nog wat vetjes bij dus ;-) Ook hebben we even de schoenmaat van het jongetje gemeten en die is inmiddels 5,3cm ... best grote pootjes dus al he? Nog maar een klein stukje naar de respectabele maat van papa [47]!

Impressie

Zoals beloofd n foto-impressie van de kamer... de dieren-ad-on's volgen nog...'t plaatje is clickable voor vergroting...

26 weekjes.... we zijn er allemaal 'n beetje meer klaar voor...

Afgelopen donderdag eindelijk begonnen aan de kamer voor de tweeling... en gisteravond was hij af... en moooooooooiiii.... hoeiii
In het kader behangranden zijn voor mietjes [zucht haha] had ik 't plan opgevat om een 3D senses kamer te maken... met gras wat je kan voelen, water- en landdiertjes met eigen texture...een heuse boom.... Affijn, ik kan met recht zeggen dat ik aan 't eind van dit projectje een decoupeermaster ben én dat het een wonder is dat ik al m'n vingertjes nog heb. Hetzij niet geheel onbeschadigd ;-) Bij het laatste decoupeerproject, de boom, besloot ik al zagend met de ene hand, te voelen met m'n andere hand hoe ver ik was aan de onderzijde...miste miraculeus m'n pink maar zaagde vol in m'n ringvinger... hoezo überblonde actie not?

Vanavond gaan we foto's maken om het allemaal te bewijzen ;-) Het wordt hier immers weer tijd voor plaatjes he?

De tweeling gaat ook lekker... vandaag 26 weekjes 'oud'. Dit is toch weer een klein mijlpaaltje, ook al is het nog te vroeg voor de babies om geboren te worden, hebben ze toch al een 70% kans om te overleven als dit in het zoekenhuis gebeurt. Maar uiteraard moeten ze blijven zitten en veeel groter en sterker worden!

Hele Grote Mensen Dingen

Om alles goed te regelen voor onze bloedjes van kinderen, officiëel een vader voor ze registreren en andere belangrijke zaken zoals een huis, haard en erfenis... bleek dat het de hoogste tijd werd voor een feestje ;-)

Tot het laatste moment riep ik dat ik véééél te jong voor Het Huwelijk ben. Maar dat is, eerlijk = eerlijk, een stukje denial van mijn kant; met m'n 37 jaar ben ik eigenlijk een left-over en alles behalve fresh op de markt...

Dus vorige week kaartje gemaakt, getuigen gevraagd, in ondertrouw gegaan, catereraar en locaties geregeld.... en voilà 13 juni 2007 gaan we het doen: Trouwen. Hoeii!

Het 2de nachtje in perfecte harmonie...

Marco had nachtdienst en ons nieuwe prinsekind en ik hadden het rijk alleen. Het bed dus ook en dat resulteerde erin dat hij de hele nacht in mn nek heeft liggen slapen. Neus tegen neus. Het is echt een knuffel in 't kwadraat!

Doordat we elkaar nu iets beter hebben leren kennen is het ook van een naam gekomen; dit, nog niet, zo stoer katertje gaat Fábel heten. Het is immers ook n beetje een fabeldier zo met die oortjes van hem...

Vanmorgen werden de tweeling en hij tegelijk bij het ochtendgloren wakker. Fábel begon over mij heen te klimmen en springen... de tweeling op hun beurt begon zodanig te schoppen dat het poesje dit voelde en er ontstond gelijk een druk gevecht waar gelukkig nog een dekbed tussen zat ;-) maar wel erg erg funny!

Onze eerste gezinsuitbreiding!

Ondanks dat de ratio in ons had bedacht een jaartje te wachten met n nieuw poesje.... kwam ik enige weken geleden per ongeluk ;-) terecht op n kittenbemiddelingssite en vond ik dit kleine bastaardje... t is n blauw katertje, half scottish fold [een britse korthaar met rare oortjes] en half zwarte straatkat, en tja...kijken=kopen met jonge poesjes... dus gisteren hebben we 'm opgehaald en vannacht onze eerste loodzware nacht samen meegemaakt ;-) kleine poesjes willen namelijk niet graag alleen slapen in 'n nieuw huis....

Lastig weekje...

..in meer dan 1 opzicht maar daarover later meer. Flo, je hebt gelijk; het was zeker tijd voor n update... echter ik voelde me een beetje tekstloos. Afgelopen week ben ik inmiddels 23 weken zwanger van onze tweeling. Lezers die al een tijdje mn blog volgen weten dat op 24 november Otto geboren werd, na een zwangerschapsduur van 23 weken en 2 dagen, zoon van Kata en Arian.

Uiteraard hoef je, om je in te kunnen leven, niet alles zelf mee te maken, maar ik moet zeggen dat ze deze week bijna geen moment uit mn gedachten zijn geweest. Wat hen is overkomen en wat een onoverzichtelijk leed het is. Ze zijn inmiddels bezig met een ICSI poging voor een broertje of zusje voor Otto, en ik kan alleen maar zeggen dat ik met heel mn hart hoop dat 't gaat lukken...

Ook voor jou trouwens Flo!