De definitieve uitslag.

Ondanks dat ik ongesteld ben geworden moet ik toch zondagochtend naar het ziekenhuis om bloed te prikken. Dit is best een emotionele gebeurtenis; de laatste keer toen we door de deuren van het ziekenhuis gingen waren we erg hoopvol, en hoe anders is het nu. Thuisgekomen komt alles er nogmaals uit; dikke, dikke tranen.

En omdat de pinkstermaandag er tussen zit, vanmorgen [dinsdag] weer bloedprikken. Voor beide uitslagen kan ik om 14.00 uur bellen. We horen de officiele bevestiging dat de uitslag negatief is.

Vrijdag 23 juni hebben we een evaluatie-gesprek.
Dan zijn de gegevens van het VU-lab binnen en kunnen we een plan trekken voor de volgende poging. En we hebben er, vreemd genoeg, nu al zin in.

note. Vanmorgen tijdens het bloedprikken, kwam ik het meisje tegen, waarmee ik tegelijkertijd de punctie had. Zij deed haar 3de poging en is wel zwanger! Dat geeft hoop; ons ziekenhuis kan het wel ;-). Vindt het erg goed nieuws!