Wist u datjes....

Hoe wij denken over;

unbreakable
Zoals jullie al konden lezen zijn wij na deze laatste poging nog steeds erg positief over onze slagingskans in het Maak een Kind-projectje.
Toch krijgen we vanuit onze omgeving, als van onze medisch backup-team, vaak een ietwat achterdochtige blik als we dat zeggen.
Ik ben meer dan eens vastgepakt en doordringend aangekeken gepaard met de opmerking; "doe nou niet zo stoer, je mag best verdrietig zijn"
...uhh ja... en dat zijn we ook geweest... maar de overall-feeling wat bleef is het blij zijn over 't feit dat de behandeling wel erg goed ging en resulteerde in 'n zwangerschap. Ok, het bleef niet goed gaan, maar in onze ogen is wel iets bereikt.

zwangerschap bij anderen
Wat ook moeilijk lijkt is ons te vertellen als er iemand wel zwanger is. Wellicht omdat gedacht wordt dat dit te confronterend is. Uiteraard is dat het ook, maar zeker zonder het woordje "te".
Wij zijn blij voor iedereen die wel zwanger wordt en koppelen dit niet aan onszelf. Bovendien is het veel prettiger indien dit gewoon persoonlijk verteld wordt dan als we het nieuws via via te horen krijgen in de kroeg of als we met neefjes op de kermis aan het spelen zijn, en dus compleet offguard zijn.

het lot
Daaronder schaar ik de stellingen; alles gebeurd met een reden...om een les te leren ...omdat je er wel/niet aan toe bent...omdat kinderzieltjes nog niet neerdalen... omdat... you get the picture.
Daar krijgen we, met name ik, tandjes van. Wij geloven hier niet in en ervaren dit wel als erg kwetsend. In relatie tot ons Maak een Kind-projectje zegt men dan in feite niets anders tegen ons dan; jullie zijn [nog] niet goed genoeg voor het krijgen van kinderen.

...zo. dat lucht lekker op haha en dat alles in het kader van:
It's my blog and i dis if i want to...HA