Pobbsposse gaat 'dicht'

Dit blog is van groot belang geweest voor ons om bij te houden het wat&hoe van ons -uiteindelijk- geassisteerde voortplantingsprojectje. Of zoals ik het zelf zei destijds;

maandag, augustus 29, 2005
een dagboekje is zo gek nog niet

De komende tijd staat veel te gebeuren en t is geen gek idee om dat eens bij te gaan houden..to keep me sain ;-)

posted by Pobb at 2:18 PM

Er is veel gebeurd; naast 5 iui's, 3 ICSI's, de tweelingzwangerschap en geboorte... Ik heb door middel van dit blog een schare aan mensen leren kennen, en zijn er echt virtuele en live vriendschappen door ontstaan. Kan dan ook een ieder die zo'n traject ingaat aanraden een blog bij te houden om zelfs vanuit je diepste duistere hoekje familie, vrienden en kenissen op de hoogte te houden zonder dat je daadwerkelijk met iemand hoeft te praten/sms-en. En dat is best lekker soms...en nodig.

Deze blog blijft uiteraard online staan en kan daarbij wellicht als informatiebron dienen voor mensen die 't iui/ivf/icsi-traject nog ingaan of er inzitten. [je hoeft slechts naar beneden te scrollen voor het allereerste begin] Maar hij zal niet meer vernieuwd worden. Het is mooi geweest en publicatie vd statistieken lijkt mij een passende laatste post.
Ik dank iedereen die meegeleefd heeft, jullie maakte het verschil en wens niets dan goeds voor jullie allemaal,

dikke virtuele hug,
Pobb

Statistieken IVF/ICSI/CRYO 2006

Jaarlijks geeft de NVOG een overzicht [<--klik ] per kliniek/ziekenhuis van de resultaten van de behandelingen. De cijfers van 2006 zijn bekend. Uiteraard lopen ze altijd een jaar achter omdat je dan pas een volledig overzicht kan geven over doorgaande zwangerschappen en het aantal geboren babies.

Dánic en Caden staan dus officieel genoteerd bij het Vumc als 1 van de 27 gelukte ICSI-tweelingen! ;-)

Onze gelukte tweeling!

the beat is on...!

Kata & Arian hebben vandaag hun plukje zien 'kloppen', super!

Showing-off

ff laten zien hoe mooi MOOOOI is.... ;-) -clickable-

thuis EN met z'n 4-en....at last...

Zoooo... de kraamhulp heeft zojuist haar hielen gelicht en de kersverse papa&mama opgelucht alleen achtergelaten ;-)

Ben er weer!!!!! Met auwe snee haha maar echt t was t waard! Wat kewl kinderen!!! haha adreline uit mn oren hoor...maar n keizersnee is ook niet voor mietjes ...goeie god... en daarna platgespoten met 5 x morfine en laat ik daar nou net niet tegen kunnen.... Gevolg? pijn bleef... misselijkheid extrema kwam en hield aan en zo enorm high dat de hele verslaafde gemeente van adam erop had kunnen meetrippen echt waar.... boe.

Gelukkig had elk spuitje een halfwaarde tijd van "maar" 4-5 uur... tel uit je winst... maar toen ik eenmaal wel mn oogleden zelfstandig kon optillen maakte t uitzicht op 2 superbabies t wel waard hoor allemaal!!! ze zijn echt leuk!!! met hoofdletters LEUK!!! oh, en MOOOOOI. haha

Alles gaat nu heel goed ondanks dat we toch deze week veel avonturen hebben meegemaakt die niet allen even blij waren. Door communicatie-stoornisjes in 't ziekenhuis kreeg en hield Caden vanaf zaterdagochtend 't label "wordt misselijk van voeding" en werd teruggeschroefd in hoeveelheid per keer. Voor het gemak zijn zusje ook... affijn een lang verhaal kort; Caden en Dánic werden al zwakker en dat had vooral voor Caden echt gevolgen, hij had immers wat minder reserves... Hij was ongeveer 13% afgevallen, en na aandringen van mij onderzocht door n kinderarts en t was nog even spannend of hij wel mee naar huis mocht.

Affijn, z'n mama kreeg weer de gebruikelijke haar op de tandjes en na 24 uur intensief waken en voeden was ie 50 gram aangekomen en mocht ie mee!!! Inmiddels gaat 't erg goed met allebei. En leuk dat ze zijn!!!!!!!

Later meer foto's en verhalen!

Namen bij Foto

Baby 1 met de oranje tricot is Dánic (meisje) en logischer wijs is de ander Caden en Josee.

Andere foto's

Moeders en tevens de baas van deze site, vond de fotos die ik geplaatst had zozo, dus hier gecensureerde exemplaren.

Misschien niet helemaal sociaal pedagogisch verantwoord, maar kunt u papa's voorkeur er uit halen?


Marco


Ps. Met moeder gaat t uitstekend. Zaterdag helemaal opgeknapt van de overdosis aan morfine. Elke dag weer een paar stapjes extra lopen, om de spanning op haar buik er af te trainen en langzaam weer in shape te komen. Volgens plan komen ze woensdag naar huis (kan ik ze ook eens zien) haha !

appendix foto

Bovenste is Dánic
En de onderste is Caden

Ter wereld

Zo nu is de kersverse PAPA eens aan het woord.

WE HAVE GOT THEM !!!!!!!!

Vandaag om 13:18 uur is Dánic Noa Dean geboren, twee minuten later was het de beurt aan haar broertje: Caden Maikèl.

Zus lief is 2950 gr en broer 2710 gr, beiden 51 cm; elk 10 tenen, 2 oren, neusgaten en de hele ratteplan.

Moeder is plat gedrugged en kan weldra eindelijk weer eens knap slapen, denkt ze !
Al met al is het best een zware operatie en geeft het toch een hoop stress. Het is niet leuk om je vrouw zo te zien lijden, gelukkig dat er twee kerngezonde baby's uit kwamen.
Zodra moeder thuis is volgen de plaatjes (woensdag/donderdag).

Marco (vader van Caden en Dánic)

update-je

De twins doen 't helemaal lekker... ze gebruiken me nog steeds als speeltuin... ben compleet beurs & brak.

augustus

We zitten nu eindelijk in de echte laatste maand. Afgelopen woensdag hebben we een excursie gehad naar de verlos/kraamafdeling van het ziekenhuis, waar we alvast een intake kregen. Alle zaken rondom de keizersnede, de voorbereiding en het verblijf erna werden doorgenomen. Wel fijn. Zie er toch wel een beetje tegenop. je gaat redelijk "heel" 't ziekenhuis in en komt er toch redelijk "stuk" weer uit he haha... best spannend. Maar nu we concreet ook wat dingen hebben gezien, gaat 't met de zenuwen toch wel beter. Heb 't gevoel door de kennis wat meer controle over m'n eigen situatie te hebben.

Maar goed, het is nog niet zover en ondertussen gaat 't met mij weer 'n tikje meer ach & wee en met de twins erg voorspoedig!

controle...

Net weer op controle geweest... elke betrokkene is weer gewogen en bemeten en OK bevonden. Nog steeds groeien ze alsof er geen broer of zus naast ze woont of dat er een einde aan mijn rekbaarheid zit. Er is nog voldoende vruchtwater om hen heen, dus tja.. recht zo die gaat zeg maar....ik ga dus wellicht de gemiddelde draagtijd voor twins wat omhoog schroeven.

Met mij ook alles prima, medisch dan. Bloedruk mooi laag op 80/110... Dus tja zo schuiven we dus morgen augustus in...

de laatste dagen van juli...

We hebben ons erg voorgenomen dat we augustus-kids willen. We hebben over n paar weken natuurlijk al de afspraak staan maar ik ben erg benieuwd of we dat gaan halen. M'n buik voelt de laatste dagen nog heftiger, alles voelt heftiger...ook de manier van bewegen van de twins, die, natuurlijk doordat ze overdwars liggen, mij als n soort hangmatje gebruiken en doen alsof ze nog alle ruimte hebben, 'n stukje lopen is er bijna niet meer bij. Mensen beginnen me ook na te wijzen...echt haha of je hoort kreten als "goeie god"... zo dus. Nog 3 dagen en dan is 't tenminste augustus...pff
Aanstaande dinsdag weer controle en woensdag krijgen we alvast een soort rondleiding/intake op de verlosafdeling... wat een juiste naam is dat toch; verlosafdeling...

De geplande keizersnede...

...eindelijk er is een datum geplanned. Ook al ligt ie veel verder in de toekomst dan ik hoopte, voelt t toch als een soort van verlossing dat er een einddatum gesteld is.
Het wordt een keizersnede omdat ze allebei in stuit liggen. Oftewel billetjes eerst.

De kids zijn nu ongeveer 5 pond per stuk, en de vraag rijst misschien waarom niet nu al halen als t zo zwaar wordt. De reden is als volgt. Bij aanvang van een geboorte wordt 't voor de kinderen ook niet prettig daarbinnen. Door de contracties van de baarmoeder krijgen de kinderen voor t eerst te maken met stress. Hierdoor worden ze als t ware extra geactiveerd. Extra alert. Dit komt hun vermogen om zelfstandig te functioneren ten goede.

Ga je nu de kinderen met een keizernede halen terwijl ze nog prima rustig aan t rondzwemmen zijn, missen ze dat stukje activatie en zo kan het gebeuren dat 'n te vroeg geboren kind bij 32 weken het beter doet dan een gehaald kind zonder de stress met 37 weken. Vandaar dat ik nog eventjes de tandjes op elkaar zet. Die paar weken zijn ook wel te overzien....toch? euch.

nee, nee, nee ze zitten gewoon nog lekker binnen...

Inderdaad een beeeetje laks met posten ja.. ;-)

Er is wel t een en ander gebeurd; vorige week ineens erg misselijk, pijnlijke vingers, opgeblazen en..ach gewoon algeheel gevoel van niet blij..en dan meer dan normaal was de laatste weken dus even gebeld en in t ziekenhuis geweest voor wat testjes. M'n bloeddruk ging ineens van de te lage 50/90 normaal naar de te hoge 95/160. Dus gelijk wat bloed geprikt en werd m'n urine onderzocht op eiwitten, iets wat zou kunnen duiden op een zwangerschapsvergiftiging. De bloedwaarden waren iets verhoogd maar verder lijkt alles in orde en afgelopen vrijdag nog even getest en voila... mn bloedruk was weer "normaal" laag.

Af en toe doe ik nog wat opdrachten en ik denk dat ik daar nu maar mee moet stoppen. Heb ook tegen mn klanten gezegd dat dit echt de laatste week wordt waarin ik nog voor ze bereikbaar ben... t ken te gek ;-)

Morgen weer controle en ik ben benieuwd of ik er al n datum uit kan slepen ;-) Volgens mij scheelt dat toch een beetje in dragelijkheid... kun je naar toe leven he?
Heb namelijk 't gevoel dat als t aan de twins ligt, ze blijven zitten tot 42 weken ;-) ze zijn namelijk nog steeds blij aan t ronddollen daarbinnen...

....

..op naar de 34 weken...

Afgelopen dinsdag weer controle gehad en ik begin al trotser op de mormeltjes te worden; ze groeien nog steeds alsof ze alleen zijn en op de echo was al goed te zien dat ze vetjes aan t krijgen zijn...

Ze liggen wel nog steeds allebei in stuit dus zoals t er nu uitziet stevenen we af op n geplande keizersnee. Nou, moet zeggen dat ik daar een heel prima goed gevoel over heb hoor... Ik behoor niet tot de groep vrouwen die het perse zelluf wil doen [jaaaa, geheel tegen mn normale ik in ja haha]
Zeg, in dezelfde catagorie, had ik jullie al eens gewezen op n prachtige site Stop zinloos geweld bij bevallingen?

Maar affijn, woendag a.s. dus 34 weken en die week erna gaan we weer op controle. Omdat alles zo goed gaat met de twins hoef ik nog steeds niet vaker.

Open huis ;-)

ok, ok... hier is ie dan.. de buik. En zoals je ziet zie ik er van boven nog redelijk normaal uit... maar direct onder mn borsten komt er iets groots naar buiten...

32 weekjes

Weeer n mijlpaaltje... met 32 weekjes beginnen de longetjes namelijk zelf de capaciteit te ontwikkelen zuurstof op te nemen. Het gaat dus enorm goed met ze. Ik hoop echt ze tot augustus binnen te houden. Wel wordt t echt nog wel even door- en verbijten voor mij. Ik zit echt propvol kinderen. Gisteravond en vannacht besloot 't meisje zich stevig te gaan roeren... heb nu t idee dat ze een halve koprol heeft gemaakt; nog steeds wel met haar voetjes voor de uitgang maar haar hoofdje lijkt nu bij mn navel te zitten. het jongetje vond die verhuizing stom en probeerde uit alle macht z'n zus tegen te houden. En ik? Uit mij kwamen alleen benauwde geluidjes als ..uh..ah...oeh..uch.

Oja p.s. heb n taille van 1 meter 20 whoehahahahaha dat is toch griezelig? En nog steeds zie je van achter niet echt dat ik zwanger ben.. je kunt je voorstellen dus hoe t er van voren uitsteekt wahahaha ik beloof vanavond ff plaatjes te schieten! Het enige blije nieuws voor mij is dat er nog steeds 0 striemen of lijntjes te zien zijn. Kennelijk een veerkrachtig vel, een genetisch kadootje van mn moeders kant ;-)!

-morgen- 31 weken

Vanmorgen weer controle.. de tweeling ligt met hun hoofdjes bij elkaar en wel tegen mijn rechterribben... allebei in stuit. In feite is dat al n tijdje zo, en ze hebben volgens dr. Bais nog een paar weekjes de mogelijkheid om te draaien. Vooral omdat ze natuurlijk ieder een eigen zakje hebben. Ze groeien nog steeds op het niveau van eenlingen dus ook dat gaat meer dan voorspoedig!

Redacteur on drugs?

Heb je net de hele godganse nacht naast je bed gezeten vanwege hevige misselijkheid, maagzuur, beurse ribben, te zwakke blaas, slapeloosheid, kortademigheid, dorst, dorst, dorst en een hyperactieve tweeling... sleep je je naar je computer om je mail te checken... en wordt je verblijd met een -ongevraagde- mail van jongegezinnen.nl...lees en huiver hahaha whatever pilletje deze meneer of mevrouw heeft geslikt...doe mij ook!

7 maanden zwanger!
Strálend zwanger!
Je staat vast en zeker iedere dag naar je prachtige buik te staren. Mooi rond, opvallend, maar niet té dik. Je paradeert over straat, voelt je goed en zit lekker in je vel. Die zevende maand is zeker qua uiterlijke verschijning een hoogtepunt in je zwangerschap. En dan te bedenken dat je over twee maanden je baby al in je armen houdt!

Affijn, wel ben ik erg trots op t feit dat de tweeling alweer bijna 31 weken in mn buik zit... elke dag worden ze sterker en ik ga er echt voor ze tot augustus binnen te houden...maar t voelt toch wel als een soort van buut-vrij!

getrouwd setje!

Onze bloedjes van kinderen zijn nu officieel van keurig getrouwde ouders!
En we moeten eerlijk toegeven dat t best bijzonder voelt, nu zijn we helemaal een echt setje haha... de dag zelf was erg leuk en gelukkig werd t echt mooi weer zodra we 't terrein opreden waar we het feest zouden houden. Als dat geen goed teken is?
Affijn, we zjn erg benieuwd naar de foto's ..zodra die er zijn plaatsen we natuurlijk hier een heuse impressie...!

... morgen ben ik de bruid.

hahahaha noooooit gedacht dat ik dat nog es zou zeggen, maar ja de enige manier om in 1 handtekening en een zacht prijsje huis, haard, erfenis en 2 bloedjes van kinderen te regelen is toch echt een heuse trouwpartij...

duim maar voor mooi weer, anders wordt t wel erg drassig op t veldje waar we gaan proosten op ons prille geluk en met een hoop vrienden en familie een kippetje gaan braden.... ;-)

ok, nu moet ik opschieten..ga nu namelijk naar t MCA voor n voorlichtingsavond over bevallen, heb ik in ieder geval nog iets om schreeuwend wakker van te worden vannacht haha

herstel....

...vanmorgen op controle geweest... en de tweeling gaat bijzonder goed, zitten zelfs ff boven de normaal-lijn van enkele kinderen op de groeicurve... ze zijn niet 1 kilo maar alweer 1300 gram! Super!

28 weeks...1 kilootje t stuk

..tenminste volgens de boekjes... langszaam maar zeker komen we dichter en dichter bij de -in mijn hoofd- toch wel magische 30 weken... ennnnn... dan ga ik wel aftellen haha

Gisteren met n vriendin naar amsterdam geweest en 2 pakjes voor ze gescoord... super fleecepak met capuchon van het merk kikkid... echt helemaaaaal da bomb! Ben zeker niet van t gelijk aankleden van de twins straks maar dit kòn ik niet laten hangen!

Burp

het gaat niet bloemetjes... met de tweeling wel hoor laat dat duidelijk zijn..die hebben overduidelijk enorme pret daarbinnen.. nee, met mij gaat t beduidend minder blij...

De kids vullen the inner ik, volgens de laatste meting, al helemaal van bekken tot middenrif... en ik vraag me zo nu en dan wanhopig af waar mn eigen organen zijn gebleven en dan ineens..plop... dan voel ik mn maag in m'n slokdarm en dat helpt zeker bij de plaatsbepaling maar geruststellend en/of comfortabel is t niet. Daarnaast weet ik zeker dat mn schaambeen gebroken is, mn linkerheup uit de kom... en slaap ik s'nachts bijna niet meer... op n een of andere manier komt de adreline dan uit mn oren, om van 't maagzuur niet te praten...maarrr aanstaande woensdag zitten we op 28 weekjes dus t schiet wel enorm op nu!

hallo!

Afgelopen vrijdag hadden we weer de 2-wekelijkse check van mij en de babies. Onze zoon en dochter doen het helemaal goed en liggen met groei gewoon op de lijn van een eenling-zwangerschap!
Tijdens het meten blikten ze beiden even de camera in en hieronder zie je daar de uitdraai van. Links 't jongetje met 2 knuisjes in n soort van bokshouding en rechts 't meisje die vriendelijk haar handje opsteekt...;-)



Ze zijn nu over de 30 centimeter groot allebei en wegen zo'n 800 gram, er moeten nog wat vetjes bij dus ;-) Ook hebben we even de schoenmaat van het jongetje gemeten en die is inmiddels 5,3cm ... best grote pootjes dus al he? Nog maar een klein stukje naar de respectabele maat van papa [47]!

Impressie

Zoals beloofd n foto-impressie van de kamer... de dieren-ad-on's volgen nog...'t plaatje is clickable voor vergroting...

26 weekjes.... we zijn er allemaal 'n beetje meer klaar voor...

Afgelopen donderdag eindelijk begonnen aan de kamer voor de tweeling... en gisteravond was hij af... en moooooooooiiii.... hoeiii
In het kader behangranden zijn voor mietjes [zucht haha] had ik 't plan opgevat om een 3D senses kamer te maken... met gras wat je kan voelen, water- en landdiertjes met eigen texture...een heuse boom.... Affijn, ik kan met recht zeggen dat ik aan 't eind van dit projectje een decoupeermaster ben én dat het een wonder is dat ik al m'n vingertjes nog heb. Hetzij niet geheel onbeschadigd ;-) Bij het laatste decoupeerproject, de boom, besloot ik al zagend met de ene hand, te voelen met m'n andere hand hoe ver ik was aan de onderzijde...miste miraculeus m'n pink maar zaagde vol in m'n ringvinger... hoezo überblonde actie not?

Vanavond gaan we foto's maken om het allemaal te bewijzen ;-) Het wordt hier immers weer tijd voor plaatjes he?

De tweeling gaat ook lekker... vandaag 26 weekjes 'oud'. Dit is toch weer een klein mijlpaaltje, ook al is het nog te vroeg voor de babies om geboren te worden, hebben ze toch al een 70% kans om te overleven als dit in het zoekenhuis gebeurt. Maar uiteraard moeten ze blijven zitten en veeel groter en sterker worden!

Hele Grote Mensen Dingen

Om alles goed te regelen voor onze bloedjes van kinderen, officiëel een vader voor ze registreren en andere belangrijke zaken zoals een huis, haard en erfenis... bleek dat het de hoogste tijd werd voor een feestje ;-)

Tot het laatste moment riep ik dat ik véééél te jong voor Het Huwelijk ben. Maar dat is, eerlijk = eerlijk, een stukje denial van mijn kant; met m'n 37 jaar ben ik eigenlijk een left-over en alles behalve fresh op de markt...

Dus vorige week kaartje gemaakt, getuigen gevraagd, in ondertrouw gegaan, catereraar en locaties geregeld.... en voilà 13 juni 2007 gaan we het doen: Trouwen. Hoeii!

Het 2de nachtje in perfecte harmonie...

Marco had nachtdienst en ons nieuwe prinsekind en ik hadden het rijk alleen. Het bed dus ook en dat resulteerde erin dat hij de hele nacht in mn nek heeft liggen slapen. Neus tegen neus. Het is echt een knuffel in 't kwadraat!

Doordat we elkaar nu iets beter hebben leren kennen is het ook van een naam gekomen; dit, nog niet, zo stoer katertje gaat Fábel heten. Het is immers ook n beetje een fabeldier zo met die oortjes van hem...

Vanmorgen werden de tweeling en hij tegelijk bij het ochtendgloren wakker. Fábel begon over mij heen te klimmen en springen... de tweeling op hun beurt begon zodanig te schoppen dat het poesje dit voelde en er ontstond gelijk een druk gevecht waar gelukkig nog een dekbed tussen zat ;-) maar wel erg erg funny!

Onze eerste gezinsuitbreiding!

Ondanks dat de ratio in ons had bedacht een jaartje te wachten met n nieuw poesje.... kwam ik enige weken geleden per ongeluk ;-) terecht op n kittenbemiddelingssite en vond ik dit kleine bastaardje... t is n blauw katertje, half scottish fold [een britse korthaar met rare oortjes] en half zwarte straatkat, en tja...kijken=kopen met jonge poesjes... dus gisteren hebben we 'm opgehaald en vannacht onze eerste loodzware nacht samen meegemaakt ;-) kleine poesjes willen namelijk niet graag alleen slapen in 'n nieuw huis....

Lastig weekje...

..in meer dan 1 opzicht maar daarover later meer. Flo, je hebt gelijk; het was zeker tijd voor n update... echter ik voelde me een beetje tekstloos. Afgelopen week ben ik inmiddels 23 weken zwanger van onze tweeling. Lezers die al een tijdje mn blog volgen weten dat op 24 november Otto geboren werd, na een zwangerschapsduur van 23 weken en 2 dagen, zoon van Kata en Arian.

Uiteraard hoef je, om je in te kunnen leven, niet alles zelf mee te maken, maar ik moet zeggen dat ze deze week bijna geen moment uit mn gedachten zijn geweest. Wat hen is overkomen en wat een onoverzichtelijk leed het is. Ze zijn inmiddels bezig met een ICSI poging voor een broertje of zusje voor Otto, en ik kan alleen maar zeggen dat ik met heel mn hart hoop dat 't gaat lukken...

Ook voor jou trouwens Flo!

Bijterig...II

jaaaa... dat is schrikken he? Die titel hebben jullie eerder gelezen en toen vielen er van schrik een aantal vaste lezers af haha...

Vanmorgen weer 'n controle bij de gynaecoloog. Om 9 uur moest ik er zijn. Het was weer vrijdag en dat is, zo weet ik inmiddels, co-assistent-dag in 't Ziekenhuis. Nu heb ik tijdens onze vele behandelingen en mijn medisch voortrajectje menig klasje om me heen gehad maar op een een of andere manier trek ik dat nu niet meer.

Maar uiteraard is mijn medische achtergrond inclusief tweeling erg attractief en al snel ontstond er een soort van duwen-trekken-opstootje tussen de co-assistenten om mijn status...
rrrrrrrr ik was er al helemaal klaar voor. Affijn, we zijn maar even alleen geweest..de 'winnende 'co-ass en ik, maar lang genoeg om mijn tandjafdrukjes in z'n nekje achter te laten.

Ik heb er genoeg van, ik ben lang genoeg 'n projectje geweest, nu wil ik alleen nog maar met mijn eigen arts praten. Ik denk dat er vanaf vandaag een warning-stickertje achter mijn naam wordt geplakt t.b.v. aller welzijn. ;-)

De tweeling deed 't helemaal prima en hebben beiden weer kruisjes mogen zetten aan de goede kant van de groei-curve! En verder leuk nieuws van vandaag; Ons neefje Ezra is jarig, hij is 5 geworden! Gefeliciteerd!!

What's in a number....?

22, 37, 117, 107, 6, 1...en 180!

Dit zijn respectievelijk t weeknummer van de twins, mijn leeftijd vanaf vandaag, m'n tiet-omvang, buik-omvang, het aantal keer plassen 's nachts, t aantal keer spugen 's morgens...en t aantal slagen per minuut gemiddeld van mijn hart, in rust. Maar ook is dit laatste nummer mn gevoelsomvang in centimeters haha

weet je, zwanger zijn van 2 tegelijk...is best zwaar. ;-)

Maar wat echt wel anders is dan voorheen, ze laten echt merken dat ze er zijn en dat maakt 't echt leuker! We zijn begonnen met het ontruimen van hun toekomstige kamer. Er staat niet veel in, slechts 3 boekenkasten maar kasten zijn stuff-magnets. En naast boeken dienen ze ook als onderkomen voor allerlei spullen uit ons verleden; foto's, aantekeningen, herinneringen....

Buikfoto...buikfoto...buikfoto....

...nee, nee, nee, nog steeds niet beschikbaar ;-p

21 weken werden onze zoon en dochter gister. Er is veel aan het veranderen; ze zijn enorm levendig en ondanks dat de beide placenta's aan de voorzijde liggen en als een soort van stootkussen fungeren voel ik ze nadrukkelijk.
S'nachts wordt ik er geregeld wakker van als 1 van de 2 mij behoorlijk hard schopt en 't bijna onmiddelijke effect is dan dat de ander ook wakker en actief wordt. Affijn zo komt het dat we geregeld met zn drieen naar 't plafond staren om 3 uur smorgens... en omdat mama niet graag alleen lijdt zoals jullie weten maken we vaak papa er ook even bij wakker ;-)
Gezellig!

Een hele bijzondere echosessie...

Gisteravond teruggekomen van een geweldige vakantie in Andalusie en na een heerlijke nacht in ons eigen waterbedje hadden we vandaag een uitgebreide medische echo geplanned staan. Dit gebeurd met speciale echo-apparatuur waarbij de beelden van hoge kwaliteit zijn en elk orgaan apart goed bekeken kan worden door een speciale arts. Er wordt een uur uitgetrokken per kind om zichzelf te showen en showen deden ze!

Om een lang verhaal kort te maken; alles was helemaal A-ok! Beide kindjes waren helemaal compleet en gaaf! Het was de meest bijzondere kennismaking tot nu toe! En; we kunnen het nu officieel bekend maken, er is geen twijfel meer mogelijk; we krijgen een zoon EN een dochter!
Geweldig he? heeeeeeeeeeeeel bijzonder....

Omdat deze echo een medische insteek had hebben we niet gefilmd. maar om jullie toch te vermaken; dit is wat er nu in mij leeft;

Hallo Vince en Mia!

Vandaag gingen we vol spanning op weg naar t ziekenhuis voor de controle. De tweeling is nu 17 weken en 6 dagen en 't zou best wel eens mogelijk kunnen zijn echt te zien hoe onze gezinssamenstelling er echt uit gaat zien ;-) oftewel op naar een glimpje van het geslacht van onze twins!

Dit maakten ze ons niet makkelijk... ze waren wild aan t bewegen, draaien en spartelen maar de dokter dacht toch dat links een jongetje en rechts een meisje zit. Affijn precies andersom dan wat mijn female intuition mij vertelde..haha maar what's new?



Op t filmpje staan zowel Mia als Vince als we hun hartje checken en 't klinkt als klokjes!

Over het 1ste conflict met Mia...

...over kledingkeuze. Niet die van haar uiteraard maar die van mij.

Vanaf week 16 zou je, volgens de boekjes, de babies kunnen voelen, helaas ging week 16 voorbij zonder enig teken van binnen. Tot de 1ste dag van week 17. Ik had mijn h&m zwangerschaps-spijkerbroek aan, dit model is erg laag waardoor je buik ruimte zou kunnen hebben. In praktijk blijkt dat ie toch net 2 cm te hoog is uitgesneden. Hierdoor zit de rand van de broek aan de voorzijde, zeker tijdens het autorijden, in the space van de tweeling te drukken.
Dit bleek voor Mia de trigger om van zich te laten horen en ik kreeg aan de lopende band driftige schopjes, het is mij duidelijk; die broek vindt ze stom ;-)

17

jaja we zijn een beeeetje traag met deze posting maar de tweeling werd gisteren 17 weken.... en dat is niet zo maar iets; om u het op de juiste waarde te laten schatten publiceren we deze week een aantal Wikipedia-weetjes;

Zeventien is een meer dan zestien, in het decimale stelsel geschreven als 17, één maal tien plus zeven. Zeventien gaat vooraf aan 18. Zeventien is het op zes na kleinste priemgetal, en is een Fermatgetal. Het volgende priemgetal is negentien, waarmee het samen een priemtweeling vormt. 17 is de som van de eerste vier priemgetallen. 17 is de zesde Mersenne priemgetal-exponent, resulterend in 131071. Er zijn precies zeventien tweedimensionale ruimten, (vlaksymmetrische) groepen. Deze worden soms de behangpapiergroepen genoemd, omdat ze de zeventien verschillende symmetrietypes representeren die gebruikt worden in behangpapier. Net zoals 41, is het getal 17 een priemgetal dat allemaal priemgetallen levert in de veelterm n2 + n + p, voor alle positieve n < p - 1. Aangezien 17 een Fermat-priemgetal is, kunnen heptadecagons met passer en liniaal geconstrueerd worden. Dit is bewezen door Carl Friedrich Gauss in het jaar 1796.
Dus...

maar natuurlijk is 17 ook;
# Het maximaal aantal streken in een Chinees karakter.
# Het aantal lettergrepen in een haiku en senryu.
# Een scheldwoord in het Zweeds ("sjutton också!" ("zeventien, ook!")).

jaja altijd enorm informatief he deze blog ;-)
xxx

Eerlijk = eerlijk update ;-)

Buikfoto

ehmm ja die is er dus nog niet haha, die foto dan, de buik wel ;-) ... valse hoop even he? We zullen van de week wel eventjes 'n serietje schieten...

Het schiet zowiezo alweer op! a.s. Woensdag zitten we alweer op 17 weken... doe dat x2 en je hebt 34... dan is t aftellen wel begonnen...affijn met andere woorden alweer bijna op de helft! Hoewel ze natuurlijk zo lang mogelijk moeten blijven zitten... moet ik zeggen dat zwanger zijn niet mijn favoriete state of being is en ik zie enorm uit naar 't moment dat de tweeling er daadwerkelijk is!!!

28 maart gaan Marco en ik lekker rondreizen in Andalusie. We hebben n vlucht geboekt en daar staat een fijne auto klaar, en daarmee gaan we lekker cruisen... 11 april zijn we weer terug want 12 april is de screenings-echo. We hopen dan ook echt te zien of we inderdaad Mia en Vince krijgen...of toch een m/m of een v/v-tje. Daarna gaan we eens aan de kamer beginnen, heb inmiddels al wel erg leuke ontwerpen gemaakt, al zeg ik 't zelf natuurlijk ;-) ook daarvan later meer...

Sweet Sixteen!

Vandaag weer n nieuw weekje! Heb vanmorgen de hele ochtend bij de gynaecoloog rondgehangen. Vanacht veel last gehad van zgn harde buiken. En dat terwijl we n uiterst rustig tv-avondje hadden met 4 afleveringen Lost, wat je geen inspanning kan noemen...

Vanmorgen dus eventjes gebeld, liever 'safe' dan 'sorry', en ik mocht gelijk even langskomen. Helaas niet gelijk aan de beurt. Via 'n urine-proefje zijn ze erachter gekomen dat t een blaasontsteking is die voor irritatie zorgt bij de baarmoeder. Via n nieuw kweekje, wat ik morgen even laat afnemen, gaat bekeken worden welk kuurtje dit t beste zal oplossen.

Ondertussen wel even gekeken bij Mia en Vince en de voordeur...en dat was allemaal helemaal goed en blij! Wat zijn ze al groot!

huh...wanneer begint nu "stralend"?

Volgens de boekjes hoor ik me nu helemaal mooi, blij en lekker te voelen.... mmmm..... Sinds week 12 voel ik me eigenlijk alsof ik op 't punt sta flinke griep te krijgen of dat ik er net vanaf ben... niet fresh dus.
Erg vaak last van zware hoofpijn en zogenaamde bandenpijn. Ook zijn er rare kleine pukkeltjes op mn decollete gekomen die hardnekkig kriebelen... en ik moet, zonder dollen, snachts elk uur naar t toilet. Zucht. En klaag. ;-)

Vanaf 16 weken kun je je kindjes gaan voelen en daar verheug ik me dan ook enorm op, wellicht maakt dat alles en alles wel weer blij en stralend ;-)

Hoera 15 weekjes!!!

echo's 14wk 5dgn

Vanmiddag hadden we weer een ontmoeting met onze tweeling! Ze waren erg gegroeid; van kop tot kont 10 hele centimeters...denk daar nog eens de beentjes aan en dat 2 keer... hoeiii geen wonder dat je al een buikje ziet ;-) Da's toch equivalent aan n wel erg stevig op de maag liggende maaltijd ..not?

Uiteraard hebben we weer ze weer on film;

De ICSI poging III is officieel gelukt!

huh? je was toch al blij zwanger zul je denken... jaaaa ik wel... maar volgens de officiele spelregels van ivf/icsi mag je pas met 14 weken spreken van een doorgaande zwangerschap. Oftewel 12 weken na conceptie. Affijn vandaag wordt onze poging bijgeschreven op het ivf-statistiekenlijstje als gelukt en ook zo doorgegeven aan de verzekering.

lijfupdate:
De buik begint nu echt te bollen ;-)

medische update:
a.s. maandag 5 maart hebben we weer n echo!

In memoriam

Ons kindje en tijgertje is niet meer... vrijdagnacht is Charlie overleden. 18 jaar samen... de verhouding begon iets stroef, ze was een wild duinkatje maar ze ontwikkelde zich tot de schootpoes der schootpoezen, een katje zonder persoonlijke cirkel. Het liefst wilde ze face to face contact. De ontmoeting met Marco werd een hoogtepunt. Het was liefde op het eerste gezicht. Samen zitten, pootje op been, kopje op hand. We missen haar erg...

Tiet veur 'n ploatje

Zo jongens en meisjes, zo zien de twins er ongeveer uit als we nu een 3D echo zouden doen... Ze zijn vandaag 13 weekjes geworden! M'n buik begint al zichtbaar te worden en inmiddels zou je kunnen zien dat ik niet dikker aan 't worden ben van het satesaus-lepelen maar van een zwangerschap... tenminste... dat hoop ik dan maar haha

Ik merk nu ook dat ik savonds, als ik een beetje druk gerend heb die dag, een zegmaar "zware" buik krijg... alsof je spieren daar 't opgeven en gaan doorhangen... Maar gelukkig is dit toch bijna 't enige wat ik merk van de zwangerschap dus tot nu toe zwijn ik er lekker doorheen ;-)
En Ingrid je hebt gelijk die extra echo's zijn zeker een happy side effect! Zo leren we ze tenminste een beetje kennen! Je wilt toch weten wat je in huis haalt he ;-)

Eerste grote aankoop gedaan...

Gistermiddag zijn we even afgereisd naar 't zuiden van het land om het Leander-bedje op te halen. Het zag er prachtig uit en praktisch niet van nieuw te onderscheiden. De eerste grote aankoop voor onze kids is dus in the house!
We moesten er wel om lachen gister, het is zo onwerkelijk eigenlijk. Je koopt dingen voor persoontjes die er nog helemaal niet zijn en waarbij je je ook bijna niets kan voorstellen... Ook tijdens de echo bijvoorbeeld van vrijdag, je ziet wel 2 mensjes in wording... maar dat dat echt bij ons hoort...dat is erg moeilijk nog. raar?

Intake bij de "gewone" gynaecoloog

Vanmorgen de intake gehad bij dokter Bais. Zij is gespecialiseerd in tweelingzwangerschappen. Het was een enigzins chaotisch bezoek. Dokter Bais had vanmorgen ook spoedspreekuur, wat betekende dat spoedpatienten tussendoor geplannend werden en een legertje co-assistenten konden juist ook vanmorgen bij haar terecht voor allerlei advies. Uiteindelijk 3 uur later stonden we weer buiten. pfew. Maar.
Ze is erg leuk, het type no nonsense met humor. En we hebben de twins weer gezien en ze waren lekker aan t spartelen en druk bezig. Ook waren ze nog steeds iets groter dan zou moeten allebei dus alles ok!

Verder hebben we alles doorgenomen wat betreft medische gegevens. Ik heb natuurlijk in 2001 baarmoederhalskanker gehad waarna er n stukje baarmoederhals is verwijderd. Normaliter heeft dit tot effect dat n eventuele baby 3 weken eerder geboren wordt om t simpele feit dat je baarmoederhals de druk minder aankan. Aangezien wij niet 1 maar 2 kindjes krijgen die met hun hele gewicht tegen die deur gaan hangen...zou dit een vroeggeboorte extra kunnen triggeren. Vandaar dat we nu iedere 2 weken gechecked en bemeten worden. En mocht t nou erop gaan lijken dat de deur gaat kieren, kan er altijd een bandje omheen gelegd worden. Prettig id toch?
Maandag 5 maart mogen we dus weer...en 19 maart...en 2 april...en... ;-)

it is mine!!! hehehe

Jongens en meisjes, ik ben heel blij; heb zojuist via marktplaats onze eerste grootse aanschaf gedaan; 1 van de 2 Leander-bedjes! Aanstaande zondag gaan we 'm ophalen... het wordt dus nu voor 't eggie ;-)

"The seed has been spread schatje..."

Vorig jaar met Valentijn ging mn vriendje echt over the top romantisch...;
ik kwam thuis van n dag hard werken en trof een spoor van kaarsjes naar boven, de badkamer... daar stonden echt tientallen kaarsjes rond t bad en was t plaatjes echt compleet met roosjes, kaartje en samen patat eten in bad...;-)... daarna een romantische film in Provadja.
Kortom een Valentijnsverrassing waar ik nog weken over heb lopen opscheppen bij m'n vriendinnen....

Afgelopen zondag bedacht ik me dat 't etentje, afgesproken met dezelfde vriendinnetjes, op Valentijnsdag zou vallen en ja, dan zou Marco natuurlijk weer allerlei leuks voor mij in petto hebben... maar helaas, Marco maakte me al snel duidelijk dat er dit jaar helemaal niks in de planning staat; "az speelt namelijk en tja.. "the seed has been spread schatje".
Affijn. Hij maakt me in ieder geval nog aan 't lachen ;-)

De dag is natuurlijk niet om, en hoop moet je houden! hehe

Ow, de tweeling is vandaag 12 weken oud! toch feest! En ze kregen vanmorgen uit de 32-weken-box een super leuk rompertje! dank, mam & pap! ;-)

babyspul shoppen

Ineens was de zin daar... babyspul-shoppen...of eigenlijk gewoon eens kijken wat er zoal op de markt is... en dan met name in babykamerwereld en wagenspul...

Moet zeggen dat ik niet echt vrolijk werd van het aanbod; op babykamergebied is het een hoopjes vineer en plastic wat de klok slaat en de prijzen zijn niet mis...zag er dus ook niets tussen waar ik n warm gevoel bij kreeg tot; het Leander bedje. wow. Da's een league of it's own!



De kwaliteit, vorm, functionaliteit en afwerking... affijn da's duidelijk die wordt 't en wel 2x! helemaal hebberig!

en een wagen? neh...draagzakjes!...en wordt dat niets? marktplaats weet raad...!

Alles was dus helemaal ok!

Het was weer een bijzonder grappig weerzien!!
Mia en Vince doen t goed op satesaus blijkt; ze zijn allebei groter dan volgens t strakke schema van de eerste groei; Mia 3 daagjes ouder en Vince 2 dagen...;-) We weten natuurlijk dat dat niet zo is en ze dus prima aan t groeien zijn!

De hartjes waren allebei prima en ze bewogen al lekker... We hebben n hoop film gemaakt en ik heb hieronder even snel 2 ervan online gezet. Maar moet ze nog even goed uitzoeken en editten en dan zullen er vast betere online komen... maar voor nu; veel kijkplezier... net als wij hadden!

Hieronder even n klein fotootje... links zie je nog net t hoofdje van Mia en Vince ligt met z'n rug naar de camera, hoofdje naar beneden. Rechts zie je Mia en profile.

& here's Vince!!!

Mia & waar is de ingang?

VerweekDag 11

Mia & Vince kunnen zich al lekker bewegen. Inmiddels zelfs met enige controle over hun bewegingen. Vooral het met hun handjes het eigen gezicht aanraken, en dan met name hun mond, is iets waar ze zich uren mee vermaken... Naast de coordinatie hebben hun handpalmen "gevoel" en kunnen ze nu ook echt voelen wat ze aanraken...grote pret!

Mama en papa gaan ook lekker. We hoeven nog maar 1 nachtje te slapen en dan gaan we weer even kijken hoe het met ze gaat! En daar hebben we erge zin in he da's logisch ;-)
Dus morgen om deze tijd kunnen jullie waarschijnlijk ook weer meekijken!

vier-dubbel-feest

Vandaag worden onze tweeling-neefjes Nordin & Lee 11 jaar, en onze tweeling-in-the-making Mia & Vince 10 weken! Dubbel feestje!

Mia & Vince zijn nu zo'n 5 centimeter groot,
ongeveer net zo groot dus als de pinkies van Nordin & Lee nu ;-)

Mia en Vince op de piste...

Zondag hebben ze voor t eerst op de ski gestaan! We waren met Ray en Yvette naar Snowplanet in Spaarnwoude. Papa ging ook voor t eerst boarden en bracht t er niet gek vanaf voor 'n eerste keer... zo'n board past goed bij z'n haar ;-) De rest stond lekker ouderwets op de skietjes... We hebben besloten nog ff flink te gaan oefenen, anders worden we er door Mia en Vince uitgeski'd/board als ze nog geen 2 zijn ;-)

Overmorgen zijn ze 10 weken! Je kan al een beetje zien dat ze er zitten, al mn gewone kleding zit strak en onhandig en dat komt heus niet door de satesaus ;-)

...over bijzettafels en de Psychologie van Een Week

Morgen zijn Mia en Vince alweer 9 weken oud. Elke woensdag is hun verweekdag. Dat is een fijne dag als je ongeduldig bent. Woensdag is midden in de week. Vlak voor het komende weekend. En is het eenmaal weekend dan is het nog sneller weer maandag. En dan is het overmorgen alweer Woensdag! Affijn... nog 2 van die scenarios en we gaan weer eens binnen kijken hoe ze t hebben in mij!

Dan de beloofde bijzettafels. Dan heb ik het over mn borsten. Gisteravond bleek dat ik er gewoon een kopje thee op kan zetten. Ze zijn hudge. Ik wilde altijd al Grote... Keek altijd vol afgunst naar mn vriendinnetjes Esther en Ingrid die duidelijk beter bedeeld waren...dat leek me geweldig om te hebben... maar nu begin ik al stilaan terug te verlangen naar mn eigen pronte exemplaartjes ... en wellicht is dit alleen nog maar t begin van de groei....hoei

satesaus fetish

Geen kwaaltjes zei ik he?

nou naast PLASSEN [met hoofdletters ja] heb ik ook HONGER. Hoe vaak en veel? Nou elke keer als ik moet plassen snachts... dus uurlijks ;-) en dan zo erg dat t pijn doet aan mn middenrif... en natuurlijk, je bent zwanger of je bent 't niet; ik lust dan niet zomaar iets... nee, ik kan haast aan niks anders denken dan satesaus.
zucht.

Vannacht om 4 uur was mn super-vriendje zo lief om bij gebrek aan satesaus een broodje met gebakken spekjes te maken...wat t monster van de honger enigszins tevreden stelde... ;-)

Week 8; de laatste maand van het echte 'maken'...

Bij Mia en Vince ontwikkelt het zenuwsysteem zich nu snel, vooral in de ruggegraat en de hersens. Hersengolven kunnen nu al gemeten worden, en het hoofdje wordt groter door de groter wordende hersens. De ogen ontwikkelen zich nog onder de huid. Alle interne organen groeien gestaag en worden complexer. Ook de voetjes; de peddeltjes van vorige week zijn heuse voetjes met teentjes geworden!

Ik voel me erg goed. Energie voor 3 en niet misselijk! De kans overigens dat dat nog gaat komen wordt ook kleiner omdat andere hormonen dan HCG een rol gaan spelen en de HCG levels weer gaan afnemen. En juist dat HCG hormoon wordt ervan verdacht verantwoordelijk te zijn voor de zgn morning sickness.
bron: babybytes.nl

opa en oma zijn er ook helemaal klaar voor ;-)

Gisteren waren mijn papa en mama op bezoek. Ze hadden hun zaterdag doorgebracht in Babyland en zich uitgebreid laten voorlichten over wagens, uitzetten en andere accesoires voor een succesvol leven met een tweeling ;-).
Het voorlopig resultaat van dit winkeldagje kwamen ze even langsbrengen; een enorme doos met maar liefst 32 kadootjes en kadoos. Voor elke week 1. Nou vanaf nu nog 32 weken zwanger zijn is niet helemaal waarschijnlijk dus gister stiekum al 2 kadootjes opengemaakt ;-); een was een nostalgische; het door oma gebreide eerste pakje wat ik zelf aan heb gehad. erg erg bijzonder! Het tweede pakje was een kruik-omslag met kikker, ook super!

8 februari gaan we voor de laatste keer naar de fertiliteitsafdeling voor controle..en de week erna naar een gyneacoloog die gespecialiseerd is in tweelingen.

We zijn echt enorm blij dat het er twee zijn, en nu nog enorm benieuwd wat het gaan worden... maar als ons voorgevoel juist is, en dat is tot nu toe nog steeds t geval haha, worden t echt een Mia en een Vince! Leuk he!!!!

filmpje is even offline

vanwege werkzaamheden aan de server van youtube... hopelijk snel weer terug!

Mia&Vince' first movie appearance

We proudly present: Mia & Vince!!!!

Hallo wereld!
We voelen ons helemaal geweldig, onze hartjes kloppen allebei zo'n 160 slagen per minuut en we zijn exact op schema voor 7wk1dag; een dappere 10mm groot...

Uiteraard is de eerste film van ons bestaan al gemaakt en die zal later vandaag hier online zijn!

Week 7

Vandaag tekenen we er weer een weekje bij. En, heeeeel belangrijk, nog maar 1 nachtje slapen en dan gaan we eindelijk kijken haha!!!
We hebben er echt enorme zin in! Het idee zwanger zijn en dat er echt kinderen van gaan komen begint langszaam maar zeker te wennen en... 't bevalt wel haha
Ik heb nog steeds geen vervelende kwaaltjes zoals misselijk en moe, in een eerder stadium kon ik daar bij vlagen een onzeker gevoel van krijgen; afgaand op de verhalen op internet hoor je echt ziek, zwak en misselijk te zijn... Toch als je echt gaat navragen blijken verrassend veel vrouwen er helemaal geen last van te hebben.



Wat gebeurd er in week 7? Nou onder andere krijgen handjes en voetjes echt vorm, en dat gaat razendsnel zoals je kunt zien op bovenstaande foto's. Er zit slechts 3 dagen verschil tussen de eerste afbeelding en de tweede! bron: babybytes.nl

Zwangerschapskwaaltjes

weinig tot geen.

Practisch niet misselijk, helemaal niet moe, een heel klein beetje spierpijn-achtig gevoel in mn buik en mn borsten zijn iets gespannen maar niet meer of minder dan zoals bij de 2de helft van zo maar een gemiddelde cyclus.... Wel heb ik soort van supersmell... ik ruik wat iemand gegeten heeft die 5 meter voor me loopt en ik herken een roker vanaf 50 meter afstand...!

Wel lekker zo! Nog 1 weekje en dan gaan we kijken!! Het duurt lang ;-) haha je zou verwachten dat we by now wel geoefend zijn in wachten maar nee, da's niet waar... ;-)

Vandaag exact 6 weken zwanger! Volgens de zwangerschapskalender van babybytes zien Mia en Vince er nu zo uit! Waanzinnig he?

Een gelukkig en gezond nieuwjaar!!

Iedereen alle vingertjes nog?

Wij hebben gisteren met vrienden het nieuwe jaar ingeluid in Scheveningen, bij Crazy Piano's... het was een groot feest! Wel apart om als enige van 2000 man nuchter te zijn maar niet minder gezellig! Wel om 12 uur van een heeerlijk glaasje champagne genoten, daar kunnen de kid[s] niet vroeg genoeg aan wennen haha

We hadden een prima hotelletje, dus lekker uitgeslapen en net toen we thuis kwamen ons huis Nieuwjaarsproof gemaakt... de inmiddels stoffige kerstsfeer en dito boom de deur uit en ff alles fris en fruitig gemaakt...lekker! Wordt altijd wel blij van januari...t heeft iets frissigs...en voor ons wordt t wel weer n bijzonder jaar natuurlijk, wie zou daar nou geen zin in hebben he?!

P.S. Volgens Marco werken m'n hormonen right on schedule en is dit m'n eerste nestdrang-ding geweest. Volgens mij is het gewoon de ik van altijd.... mmmm Kun je je eigen gekte herkennen?

Nog maar 11 daagjes....

... en dan gaan we eindelijk echt iets ZIEN!
Van de week hebben wij zelf ons eerste kado voor de kid[s] gekocht;
een platte poez! [Zie mugshot]



We stapten dus voor het eerst de wereld van Prenatal binnen... en mochten gelijk lid worden van de 't Wij Jonge Ouders Genootschap. Ter bevestiging van dit lidmaatschap krijg je dan elke maand een blad vol met het lief en leed van zwanger zijn, bevallen en het eerste jaar van de opvoeding van je kind. We kregen alvast 2 exemplaren mee van dit tijdschrift...

... Ik werd niet vrolijk van het lezen. Ik wil helemaal niet weten van wat er nu zoal mis kan gaan en welk leed er bestaat op deze gebieden...
Ik wil gewoon lekker onbevangen genieten! De eerste tip die je overal leest gaat er bij mij al niet in; "hou het nieuws de eerste 3 maanden voor jezelf want er is kans op een miskraam.... "
Waarom?! Mocht t mis gaan [waar wij al helemaal niet van uit gaan, waarom zouden we?] moet je dan lijden in stilte? Is dat dan niet Het Moment waarop je juist steun van je omgeving nodig hebt?


Nee, we hebben besloten dat we gaan voor voorpret i.p.v. voorleed en we bedanken in ieder geval voorlopig nog voor deze informatie...

Wow

we beginnen een klein beetje besef te krijgen. Ik iets meer dan Marco maar ik voel ook van alles... misselijk bijvoorbeeld... dat helpt met de realisatie ;-)
Was vanaf vrijdagnacht echt extreem misselijk... eigenlijk de hele dag en nacht behalve 'smorgens... had even zoiets van; jeemig zwanger zijn voelt als stevige griep... maar nu voel ik me weer prima dus ik denk dat t echt de griep was haha. Nu is t bij vlaagjes, erg goed te doen...

Afgelopen week kregen we de eerste baby-gifts... heeeeel raar is dat. Dat was ook iets van anderen. Heb de kadootjes strategisch neergezet zodat we ze vaak tegenkomen... voor t wennen zegmaar haha ook dat helpt... ja, we doen aan een vorm van zelfverzonnen auto-shock-therapie. Onderdeel daarvan is ook het te pas en onpas tegen elkaar roepen; Hey we krijgen kinderen! ;-)

Wellicht overbodig te vertellen maar we hebben ontzettend veel zin in die echo...kunnen haast niet wachten! Gelukkig is het al over 2 weken! Wel hebben we 'm 1 nachtje verzet naar 11 januari. Marco heeft namelijk per 3 januari elke woensdag een nieuwe dag-dienst, en om nou direct je 2de werkdag er niet te zijn... dus ietsje extra geduld oefenen ;-)

..erg zwanger ;-)

Vanavond werden we gebeld over de uitslag van de tweede bloedproef... en we hebben weer goed nieuws; op dag 14 na terugplaatsing is de hcg waarde gestegen naar 600... dat is redelijk hoog...gelukkig maar he? geeft toch n soort van zekerheid...

Het besef is er nog steeds niet goed, we zijn nog een beetje in n soort shockje. Maar heb vernomen dat dat een soort van normale reactie is ;-)

We gaan nu lekker kerst vieren, lekker eten en rustig aan doen en
10 januari staat de 1ste echo geplanned!

keep you posted!!

Zwanger....

Nu zou je denken dat we eindelijk lekker konden slapen....

Niets is minder waar haha we zijn zo'n lange tijd bezig geweest met het projectje zwanger worden dat het eindresultaat in onze hoofden ook shift-en van kind als doel naar zwanger zijn als doel.

Vannacht besefte we opeens dat van zwanger zijn kinderen komen.... hoeii dus ehhh
we krijgen een kindje! Leuk he?! en Eng!

Ondertussen; Hoe vergaat 't Mia & Vince?

Exclusief voor jullie lieve kijkbuiskinderen als dank voor de getoonde belangstelling en de super reacties so far; wij hebben voor u 'n sneakpreview geregeld van hoe het daarbinnen waarschijnlijk aan toe gaat met onze Mia & Vince:



bizz bizz ;-)

Geduld was nooit 1 van mijn features....dus...

nu al gebeld en...;

hcg waarde 320= WE ZIJN OVERTUIGEND ZWANGER!!!!!

Dat is meeer dan goed.... volgens de ivf afdeling zelfs zo ok dat de bloedproef van zaterdag niet meer spannend is....

Het is gebeurd!

...het is eindelijk donderdag geworden...

...ongelooflijk ;-). Het leek er maar niet van te komen!

Zoals gezegd een testje gedaan vanmorgen en onmiskenbaar positief! En op een manier die niks meer te maken heeft met n pregnyl-residu!

Nu naar t ziekenhuis... om 14.00 uur de uitslag. Het kan nog fout gaan, ondanks alle goede voortekenen... dus nog even tandjes op elkaar en duim zoals je nog nooit geduimd hebt! Ook jij Sammie! ;-)

later!

dag 14 update

Mia & Vince zitten nog prima! Mn temperatuur is ook nog superhoog dus dat geeft ook goede hoop. Als je progesteron levels afnemen zakt je temperatuur. Bij mij is mijn normale temperatuur 36,8 en nu 37,4...
Affijn binnen 24 uur weten we 't nu... ik ben superbenieuwd en we zijn nog steeds super positief... nog n klein stukje ;-)

op de site van de ivfkliniek in voorburg staat t volgende;

Wanneer de menstruatie 14 dagen na de punctie nog niet is opgetreden mag u een beetje hoop hebben dat de behandeling is gelukt. U kunt dan zelf een zwangerschapstest doen met geconcentreerde ochtendurine. De avond voor de test vanaf 20.00 uur niets meer drinken en de eerste urine van de volgende ochtend gebruiken voor de test. Het is ook mogelijk om in het Diaconessenhuis een zwangerschapstest te laten verrichten.

en dat terwijl ze als medicijn ook die pregnyl 1500 voorschrijven... dus.... en en en ik ga morgen een testje er tegen aan gooien hahaha

Dag 14

09.30 am: Mia & Vince groeten u blij en opgewekt, helaas niet uitgeslapen want mama hield ons wakker! ;-)

Vannacht was verschrikkelijk... ik werd om n uurtje of 2 wakker en kreeg iets wat leek op n heuse paniekaanval...dacht dat t fout ging.. en trok t haast niet... je kent t wel..huilen en, dat is iets wat al jaren in mijn hoofd mis gaat, maak ik mezelf gek, moet ik spugen... dus zo gezegd zo gedaan boehoehoe

Nah n tikje hysterisch dus... of eigenlijk een boel tikkies.... want het kan echt nog mis gaan... je lijf is geen machine...en al heeft ie 86 keer zus en zo gereageerd op iets... de 87ste keer kan dat dus net ff anders zijn....

Maarrrr... nog immer alles ok en we weten weer zeker dat t goed gaat nu het daglicht er weer op schijnt ;-)

Meldingsplicht Mia & Vince

09.15 am op dinsdag 19 december 2006. We zijn er nog steeds!
;-)

update: 14.00 uur.... alles ok!

update: 17.15 uur.... ik zeg; ok!

final update voor vandaag; 22.45 uur
we gaan, zoals Jeska pleegt te zeggen *blink*, ons padje inkorten en lekker op tijd naar bed.... en; alles is going ok! en ik weet gewoon hoe langer hoe zekerder dat t ok blijft! ;-)

Geen vuiltje aan de lucht!

Het is nu maandag bijna half 6... en alles gaat goed. Inderdaad dit is wel erg ver komen, maar t is maar 1 dagje later en mn lijf is punctlich maar geen kernklokje dus nog niet te hard juichen hahaha.
Lieffies, krijg tranen in mn ogen van de manier waarop er meegeleefd wordt... maar hey ben nu ook extra een mietje met al die hormonen ;-)
thanx!

So far so good...

Gisteren dacht ik mn biologische klok te neppen door inderdaad om 21.00 uur al naar bed te gaan... uiteraard werkte dit maar ten dele; ik ben nog steeds in de race [!!!!] maar werd wel om het uur wakker want ja moe ben je nog niet zo net na de fabeltjeskrant ;-)

Nu zou ik willen dat het donderdag was... pfff

Een spannende dag...

Vandaag, of eigenlijk vanavond, is een speciaal moment. De vorige pogingen gingen immers beide op dat moment mis. En ondanks dat we positiever zijn dan ooit geldt vanaf nu alarmfase 3, en dat betekent weer niet anders dan;

Kunt u duimen, voodoo, bidden, met engelen praten, uw vingers kruizen op bijzondere manieren of iets anders speciaals...:
doe dat dan NU.

Ondertussen proberen wij gewoon het leuk te hebben ;-)

Alweer op de helft!

Het gaat razendsnel voor mn gevoel... morgen over n week is de bloedproef al!

Ik gebruik nu ook pregnyl ipv progesteron en t effect van de pregnyl is er wel degelijk. Na de eerste post-plaatsing injectie zaterdag in het VU kreeg ik savonds en zondag echt een opgezet en licht krampig gevoel in mn buik. Gister de 2de post-plaatsing injectie gehad van Esther, en gelijk weer dat gevoel... zit nu enigszins opgeblazen achter mn desk. Misschien toch een lichte overstimulering, hoewel er erg weinig follikels waren, je weet 't niet.

In ieder geval rustig aan, niet springen en struikelen ;-), en lekker veel water drinken! Wat wel leuk eraan is, is dat ik natuurlijk voor de pregnyl had gekozen omdat ik echt helemaal niks voelde van de progesteron en daardoor de werking wantrouwde. Nu met de pregnyl gebeurd er in ieder geval iets!

We zijn erg positief over deze ronde en hebben er echt vertrouwen in ... de embryo's hebben van ons de werknamen Mia [8] en Vince [5] gekregen...en we spreken ze geregeld toe, duimen jullie dat ze een beetje gehoorzaam zijn ok? ;-)

Een mooie dag...

Zaterdag 9 december 2006. Het was een mooi en zonnige moment op de dag om de kinderen op te halen ;-) en hier zijn ze dan. Boven in beeld de 5-cellige en onder in beeld de 8-cellige.


Zoals je ziet hebben beide embryo's geen enkele fragmentatie [celfoutjes in de delingen die je kunt zien als kleine restjes, bolletjes en vuiltjes, zie onze eerste ICSI] En we zijn er dan ook erg trots op en positief over!

Op de monitor rechts kun je de luchtbelletjes zien waar ze inzitten, inmiddels in mijn buik...

De foto's zijn met een mobieltje gemaakt, de baterij vd echte camera was leeg, helaas. Maar het is nog mooi te zien!

Waar voor je geld!

hey hier een erg blij bericht; We hebben weer goed gepresteerd en er zijn 2 mooie embryo's terug geplaatst vanmiddag;
een 8-cellige van kwaliteit 1 en een 5-cellige van kwaliteit 1!
Uiteraard hebben we ook weer mooie foto's gemaakt maar door technische hick-up plaats ik die maandag even...want wat is een peepshow zonder beeld ;-)

Ook hebben we een soort van VIP-treatement gehad in het VU. Ik had een heel lijstje vragen er er werd weer alle tijd genomen, veel tekst een uitleg en erg geduldig!

Vorige keer deden ze een experiment waarbij je na de terugplaatsing een kwartiertje moest blijven liggen...affijn jullie weten dat het vorige keer toch erg goed ging dus dat wilde ik wel weer en... dat mocht ook! Ondanks dat het erg druk was werd er een brancard gehaald, ik overgeheveld en we kregen een mooi plekje in de uitslaapkamer.

Ook moest ik vandaag m'n dosis pregnyl zetten en de zuster was zo vriendelijk dit voor ons te doen, dus de prik kon weer in mn bilspier i.p.v. in m'n buik...[beter auwe bibs dan buik] Ik moet zeggen het was jammer dat Esther geen dienst had, maar Liesbeth nam haar honneurs met verve waar!

Goed nieuws!

Vanmorgen om 10.00 uur hebben we gebeld met 't mca en er zijn meerdere embryo's gelukt! Morgen [zaterdag] hebben we om 14.00 uur de terugplaatsing in het VU ziekenhuis in Amsterdam. Dan zullen we ook horen over de aantallen en de kwaliteit! Blijf voor ons duimen en we keep you posted!
;-)

Boy meets girl...

Op deze foto zie je hoe het eitje wordt vastgehouden door een pipet [links] en hoe de naald vanaf de rechterkant in het eitje geprikt wordt en de zaadcel erin spuit. Daarna is de naald er weer uitgehaald en zie je nog een beetje een soort van spoor van wat er gebeurd is.

Het eitje is vooor deze behandeling 'schoongemaakt'. Normaliter is de eicel omgeven van hulpstoffen zoals voeding welke het nodig heeft op zijn reis door de eileider.

nogmaals; dit zijn ons eitje en zaadcelletje!!!
Is dat niet geweldig??!!! Wat een prachtig ei en wat een prachtig dapper zaadcelletje nietwaar??!!
[ook nu weer te vergroten door op te klikken]

ICSI me ICSI you!

Deze posting wordt heeeel erg bijzonder. We hebben Esther niet voor niets een speciale vermelding op het film-affice gegeven... she really came through!
In het VU heeft zij onze ICSI procedure op de foto gezet!!!!



Op de linker foto zie je 4 van Marco's zaadjes in beeld en op de rechter foto zie je 1 van die zaadjes opgezogen door een microscopisch kleine naald.

[Voor een vergroting klik op de foto]

De opbrengst....

Er zijn weer 5 flesjes opbrengst en de ivf-arts dacht dat ze maar 5 follikels heeft aangeprikt. Ik natuurlijk enorm ontstemd; er waren er 8 en mijn bloedwaardes vertelde hetzelfde en waren buitengewoon hoog. Helaas, het is wat het is, en de flesjes worden in de speciale warmhoudkoffer gedaan en marco mag naar het VU. waar hij weer zijn intrek mag nemen in cabine A, een schunnig filmpje op mag zetten en zijn belangrijke bedrage mag verzorgen! De oplettende kijker zal het niet ontgaan zijn dat op deze foto alle flesjes ook echt vol zijn! ;-) Ondertussen worden de eitjes geteld en het blijkt dat de 5 follikels ook 5 eitjes hebben voortgebracht!

[Ook bij deze foto's geldt weer dat je ze vergroot kunt bekijken door erop te klikken]

The needle is connected to the....

Aan de naald zit een slangetje en de ivf-zuster zorgt ervoor dat het vocht en eitjes worden opgevangen in kleine flesjes. Op de foto zie je dat goed. De follikel-vloeitsof is normaal helder maar soms door het aanprikken komt er bloed mee en krijgt het de rode kleur. Dat zie je gebeuren in het flesje op de volgende foto.

Het aanprikken zelf.

Op deze foto kun je de naald zien terwijl die midden in een follikel geprikt is. De stippellijn geeft de richting van de naald aan en zo kan de arts goed 'sturen'.
per follikel duurt het leegzuigen ongeveer 20 seconden.
Overigens heb je zenuwen zitten in dit gebied en af en toe is het echt tandjes op elkaar, daar kan geen morfine tegenop.

...maar zoals je ziet ben ik me er toch nog tegenaan aan t bemoeien en wijs ik wel eventjes waar er nog geprikt moet worden ;-)

Punctie benodigdheden.

Voor een goeie punctie heb je het volgende nodig;
Een gewillig ICSI-setje waarbij het vrouwtje niet echt bang is voor naalden, een steriele kamer en een handvol enge spulletjes...



Op deze foto zie je hoe de naald, die door de baarmoedermond de eierstokken zal aanprikken, op het inwendige echo-apparaat wordt bevestigd. De follikels zie je als zwarte vlekken in 't midden op de monitor rechts. De naald zal elk follikel apart aanprikken en de vloeistof met daarin 't eitje opzuigen.

Omdat we hiervan dit keer wel erg mooie foto's hebben laten we het uitgebreid zien. Je kunt op de foto's klikken en ze zullen dan in een nieuw venster wat groter op je beeld verschijnen.

Woensdag 6 december 2006, perioden met zon, hier en daar een flinke bui, maximale temperatuur 11 C.

Voor dag en dauw opstaan zijn wij [nog] niet gewend en met de slaap nog in onze oogjes melden we ons om 08.30 uur op de functie-afdeling. Ieder krijgt zijn eigen vorm van preperation; ik een bed, een prik en een pil, marco een stoel, koffie en een krantje...

En dit verwerken we ook weer op onze eigen manier; ik roep om nog meer verdovende middelen, marco verveeld zich al snel en gaat foto's maken van zichzelf in een spiegel [?] en ik vind hem erg leuk....[?!] dus wellicht heb ik toch genoeg gehad. ;-)

scene 0412 take 3: nurse-action

scene 0412-a: 21.30... het is donker en stil in het grote nieuwe huis... Pobb zit alvast sidderend op de bank te wachten... De man heeft de deur open gedaan en haar alleen in de kamer achtergelaten... brr

scene 0412-b: Glimlachend mengt de speciale zuster de pregnyl...

scene 0412-c: au-kwadraat.

Morgen om 08.30 uur moeten we in 't ziekenhuis zijn en om 09.00 zal de punctie plaatsvinden... dankzij de pregnyl die Esther weer in mn bil heeft gezet.. zijn de eitjes er dan helemaal klaar voor....duim voor ons ;-)

Woensdag punctie!!!

M'n dappere follikels hebben een heuse groeispurt gemaakt over 't weekend... van een bedeesde 14mm gemiddeld naar een schreeuwerige 21mm en meer en 't kleine achtste follikeltje was tot 16mm uitgegroeid dus die gaat zeker ook meedoen!
Ik zeg; we hebben dus 8 follikels.... als we daaruit nou zeuven eitjes regelen...zijn we toch zeeeeer tevreden! Jammer genoeg zijn we glad vergeten een foto uit te draaien...dus jullie moeten me dit keer op mijn woord geloven ;-)

Zeuven

zeuven lieve kijkbuisvriendjes en vriendinnetjes... 7 follikels... misschien 8 maar die moet dan erg zn best doen ;-)
Viel kwa kwantiteit dus n beetje tegen... maar ze zijn allemaal [die 7 dan] rond de 13/14 mm en erg mooi van vorm dus kwaliteit ziet er optisch ok uit... en onder de streep zijn we dus blij.
Aanstaande maandag weer meten en dan zou zelfs woensdag al de punctie kunnen zijn... maar ik gok zelf nog op donderdag of vrijdag.
Ok ...ik ga weer buiten spelen...maar jullie zijn op de hoogte... morgen meer!
xxx

Follikel-interaction

Het is duidelijk dat er IETS aan 't groeien is daarbinnen en dat iets reageert net iets later op zoiets als zwaartekracht dan de rest van mij... heel apart. Kortom duidelijk gevalletje rammelende eierstokken! Laten we hopen dat het een hele bunch follikels zijn... a.s. vrijdag gaan we tellen! Snel al he? ;-)

Nou willen we jullie met deze poging toch iets meer betrokkenheid bieden... zeg maar; 'n stukje interactiviteit. Daarom leek het ons leuk jullie onderstaande workshop aan te bieden inspired by Mrs. Rose*. Zodat jullie vrijdag a.s. om half 10 allemaal mee kunnen rammelen, lieve kijkbuisvriendjes en vriendinnetjes, zo hard jullie kunnen!

Wat heb je nodig?
* een paar -lege- wc-rolletjes
* 2 kerstballen [vrij aangepast aan tijdgeest ;-)]
* rijst, macaroni, gedroogde bonen of maïs
* plakband
* een schaar
* een potlood, een pen, vingerverf of ecoline

Hoe maak je het?
Haal de hangertjes uit de kerstballen en doe er wat macaroni, rijst, gedroogde bonen en/of maïs in en gebruik veel plakband om t gaatje dicht te maken. Tape nu met de rest van het plakband de gevulde kerstballen ieder aan 1 vd wc-rolletjes.
Je hebt nu een setje sambaballen, die je natuurlijk naar eigen smaak verder kunt versieren. Bijvoorbeeld door er mooie figuurtjes op te kleuren of te verven.

Don't they look terrific?

nee, nee, u bent er nog niet:
Zijn de samballen volledig opgedroogd... prop ze dan in uw slip, doe uw riem op het gebruikelijke gaatje en probeer nu zo normaal mogelijk te blijven voortbewegen. Nu kunt u zich een echte ICSI3-groupie noemen! ;-)

* Mrs. Rose is an Art Teacher in Lincoln, Nebraska.

Otto

24 november 2006 om 12.34 uur werd na 23 weken zwangerschap Otto geboren, de prachtige zoon van Kata en Arian. Het was veels te vroeg... Otto is om 12.38 overleden.

Toen wij met de Icsi procedure begonnen, was de behoefte aan informatie eindeloos groot. Behoefte aan cijfers, statistieken, methoden en verhalen van lotgenoten. De site van kata en arian was een van de eerste bronnen van informatie voor ons en een hele belangrijke. We startten ongeveer gelijk aan onze eerste ICSI-behandeling. Zij werden zwanger en een zwangerschap volgens het boekje volgde. De eerste 3 maanden is de kans dat het misgaat aanwezig...na 20 weken is dit nog maar 1%. Het klinkt zo verwaarloosbaar klein. Nu realiseer ik me hoe extreem groot de impact kan zijn van 1%. Statistieken en cijfers die zo belangrijk zijn voor je gevoel als je in een behandeling zit... het zegt niets. 1% verandert je leven voor altijd.

Hoe kan je dat nou een plek geven? Ik hoop dat het ze lukt. Ik weet dat het ze lukt. Ze zijn geweldige mensen. Ze zijn geweldige ouders. Ik begrijp niet hoe de natuur werkt. Hoe kan het toch zijn dat dit gebeurd. Zomaar. En even verderop laten andere ouders hun baby achter op een station. Ik kan er steeds minder goed tegen.

We zijn van start....

Vanmorgen de uitgangsecho gehad om te checken of er geen rare cystes of ander gespuis zich ophoudt in mijn buik. Deze zouden zich anders enorm gesteund voelen door de puregoninjecties die ik er vanavond bij ga zetten, en wellicht meer gaan groeien dan lief voor me is... Maar niets van dat alles en we gaan van start. De eerste spuiten decapeptyl zitten er ook weer in en ze vallen weer tegen. Ik blijf klagen over de kwaliteit van de naalden van dit spul!

Zoals sommige van jullie misschien zullen opmerken is 't aankondigingsaffice van ICSI3 enigszins aangepast. Esther P. [onze speciale ivf-nurse] verdient natuurlijk [!] een speciale vermelding! [en da's heus niet omdat De Commisie zich onder enorme druk gezet voelde, echt niet ;-)]

tevens gaat de runner-up prijs van de Verzin'n-Thema-wedstrijd naar Ingrid met;
Ik kom, ICSI en ik overwin!
De reden waarom deze slogan 2de is geworden is dat de aanpassing;
Hij komt, ICSI en wij winnen!
nog net iets scherper was geweest ;-)
Toch Ingrid, gefeliciteerd! mail je adresgegevens even door en jij kunt een prachtige prijs tegemoet zien!

...en the winner is; ik, ik, ik!

M'n pms is weer over, kan weer nadenken en...vond mezelf toch het leukst ;-)
De Commissie wil alle inzenders bedanken voor getoonde inzet e/o creativiteit, jullie waren er ZO dichtbij...;-)

Pee-em-esss to the maxxx

pffff mn temperatuur is weer gekelderd. De gevoelstemperatuur zelfs onder t vriespunt. brrr hoewel ik weet dat ik lekker aan t pms-en ben en dat daarom de wereld stom en zwart is.... is t lastig vandaag positief te zijn.... ik ben er zo verschrikkelijk klaar mee. Vandaag is dus zeer waarschijnlijk dag 1 van de zoveelste cyclus. En dus ook dag -1 of 1 van de derde icsi. Hoera.

Inschrijving = gesloten

U kunt niet langer insturen...

De commissie zal zich nu gaan buigen over de uitslag... spannend he?
haha we gaan immers het laatste weekendje in voor De Start van...

Later!

Dag -7 ;-)

Nog een weekje en dan starten we met de ICSI3... De Zin is er al maar er moet nog even een mooi thema verzonnen rond deze poging! De 2de ICSI heette Back With A Vengeance... dus je voelt 'm al aankomen;

Tijd voor een prijsvraag onder onze lieve lezertjes!

Name it.... en maak kans op Prachtige Prijzen!
Inschrijving sluit op vrijdag 17 november om 09.00 uur!

voorwaarden Prijsvraag:
*Gegevens worden misschien doorverkocht, uw privacy is dus niet gewaarborgd.

*Inzendingen worden op de site weergegeven.

*Wij bepalen wie wat krijgt (er wordt een onwillekeurige winnaar gekozen, door ons Systeem), er is hierover geen correspondentie mogelijk.

*Wij zijn niet verantwoordelijk voor de Prijs welke wordt weggegeven, ook niet voor transportschade.

*Excursies, maaltijden en luchthavenbelasting zijn niet in de Prijs inbegrepen.

*De Prijs wordt binnen een redelijke termijn naar 'winnaar' verstuurd, tenzij anders vermeld.

*Wij zijn niet verantwoordelijk voor de garantie op de Prijs, of eventuele schade die door de Prijs veroorzaakt wordt.

*In geval van overmacht kunnen wij een andere Prijs toesturen. (uiteraard proberen we dit ten alle tijden te voorkomen)

Heus niet bijterig...

hooguit een beetje blaffen....
Kreeg wel wat schrikkerige reacties op mn vorige post. Nee lieve kijkbuisvriendjes en vriendinnetjes...ik ben niet boos en er is niets speciaals voorgevallen...

Ik kon jullie natuurlijk ook gaan vertellen dat er niks gebeurd nu. Ben weer keurig op tijd ongesteld geworden (grrrromm met tandjes)en we hebben nog 1 cyclusje te gaan voor Poging 3.
Maar ik dacht ik post eens over de kleine ergenissen van een stel met een op de proef-gestelde kinderwens. En ik weeeet heus wel dat achter praktisch alle voorvallen en/of opmerkingen een hele goede bedoeling schuil gaat. Het heeft alleen soms dat in-your-face-effect waar je net niet op zit te wachten.

Dus niet van schrikken en kusje d'rop...

Wist u datjes....

Hoe wij denken over;

unbreakable
Zoals jullie al konden lezen zijn wij na deze laatste poging nog steeds erg positief over onze slagingskans in het Maak een Kind-projectje.
Toch krijgen we vanuit onze omgeving, als van onze medisch backup-team, vaak een ietwat achterdochtige blik als we dat zeggen.
Ik ben meer dan eens vastgepakt en doordringend aangekeken gepaard met de opmerking; "doe nou niet zo stoer, je mag best verdrietig zijn"
...uhh ja... en dat zijn we ook geweest... maar de overall-feeling wat bleef is het blij zijn over 't feit dat de behandeling wel erg goed ging en resulteerde in 'n zwangerschap. Ok, het bleef niet goed gaan, maar in onze ogen is wel iets bereikt.

zwangerschap bij anderen
Wat ook moeilijk lijkt is ons te vertellen als er iemand wel zwanger is. Wellicht omdat gedacht wordt dat dit te confronterend is. Uiteraard is dat het ook, maar zeker zonder het woordje "te".
Wij zijn blij voor iedereen die wel zwanger wordt en koppelen dit niet aan onszelf. Bovendien is het veel prettiger indien dit gewoon persoonlijk verteld wordt dan als we het nieuws via via te horen krijgen in de kroeg of als we met neefjes op de kermis aan het spelen zijn, en dus compleet offguard zijn.

het lot
Daaronder schaar ik de stellingen; alles gebeurd met een reden...om een les te leren ...omdat je er wel/niet aan toe bent...omdat kinderzieltjes nog niet neerdalen... omdat... you get the picture.
Daar krijgen we, met name ik, tandjes van. Wij geloven hier niet in en ervaren dit wel als erg kwetsend. In relatie tot ons Maak een Kind-projectje zegt men dan in feite niets anders tegen ons dan; jullie zijn [nog] niet goed genoeg voor het krijgen van kinderen.

...zo. dat lucht lekker op haha en dat alles in het kader van:
It's my blog and i dis if i want to...HA

Poging 3 in november

Voor de volgende poging hoeven we gelukkig niet lang te wachten!
Daar hebben we dan weer wel ons zin in gekregen; volgens planning [;-)] gaat zo rond 20 november poging 3 van start! En, in plaats van de progesteron, gaan we pregnylshotjes zetten in de fase na de terugplaatsing... dat is een gevoelskwestie maar ik heb niet zo'n vertrouwen in de werking bij mij van die progesteron-bolletjes.

Dus lieve kijkbuisvriendjes en -vriendinnetjes.... over een weekje of 6 start de nieuwe show! ... en jullie zijn weer allemaal uitgenodigd, want t was weer heel fijn hoe er gereageerd is...dank!

Evaluatie

Vandaag op gesprek in t MCA. De resultaten waren binnen van het VU en het bleek dat van de overige embryo's er maar 1-tje was gestopt. Ze bekijken dat tot dag 6. Gewoon om te volgen hoe het naar waarschijnlijkheid ook vergaat met de embryo's die zijn terug geplaatst. Marco zat ook [weer] boven de 10 miljoen. Dus al met al hebben we gewoon alle kans dat het wel gaat lukken in de toekomst!

Ik wilde graag onderzoeken naar eventueel immuunsysteem-problemen bij mij, welke er voor zou kunnen zorgen dat 't embryo wordt gezien als vijandig en aangevallen door mn lichaam. Helaas doen ze dit onderzoek alleen als er 3 miskramen zijn geweest en daar wordt geen uitzondering op gemaakt, en dat is natuurlijk bij mij niet het geval of in ieder geval niet aantoonbaar het geval.

Zakdoekje pakken...eerlijk zeggen

...is onze variatie op t bekende kinderwijsje...

Op verloren momentjes, zoals regenachtige zondagmiddagjes, is t toch wel zielig voor ons wat er allemaal gebeurd is...

Zo ongeveer iedere dag vragen we aan elkaar of 't nog wel eens gaat lukken...wat denk jij? zeg 't, zeg 't...wat denk jij? Zullen we naar 'n waarzegger? Zullen we het Boek met alle [?] antwoorden er nog es op naslaan? Maar wat VOEL je echt? Wat zegt je sixsense? Doe es handoplegging...en? Krijgen we oooooit kids?

Affijn... slaat natuurlijk allemaal nergens op maar het zou zo fijn zijn als je het echt zou WETEN he? Zeg me dat ik eerst nog 10x ICSI moet doen en dan een kind krijg... en ik doe 't lachend! Nog een klein weekje en we horen of we de wetenschap nog in kunnen zetten voor wat extra onderzoekjes en wanneer we poging 3 gaan doen...

...the end...

De HCG waarde in mijn bloed is terug naar 9.

Het is dus inderdaad mis gegaan. Wel zijn we verder dan ooit gekomen en dat is iets om je aan vast te houden! Uiteraard hebben we wel wat vraagjes zo achteraf en zijn we benieuwd wanneer we voor de 3de keer kunnen ICSI-en... dus 10 oktober hebben we het evaluatie-gesprek.
Volgende week donderdag nog 1 keertje bloedprikken...tot de waarde weer 0 is.

Zoals ik al eerder zei; het is een prima poging geweest, met prima resultaten...het ging helaas mis op t laatste stukje... en we gaan vol goede moed dit traject nog eens in... het zal ons echt wel lukken! ;-)

beetje nieuws...

ok ik heb n beetje nieuws; gister op weg naar huis 2 testjes gekocht en thuisgekomen eentje gedaan... en positief. En dat was op zich een bijzonder blij moment... m'n allereerste positieve test ever...


mooi he?

maar ik weet ook zeker dat ie niet zo blijft...aan de hoeveelheid bloed te zien... en inderdaad vanmorgen nog een testje en de streep was weer veel lichter..terwijl gister met verdunde urine en nu dus met geconcentreerde urine... dus het gaat echt niet goed komen....

morgen natuurlijk nog ff bloed laten testen maar ik vind 't niet meer spannend... maar dan is t pas echt officieel...

al met al... tja we hebben dit weekend al een verschrikkelijk verdrietig gevoel gehad... en 't daarmee al een beetje afgesloten... en dat dit nu gebeurd... geeft misschien wel meer hoop dan leed....
is dat raar?

morgen meer....

Reality-check

Tja als je connecties hebt moet je ze gebruiken he?
Dus onze prive-ivf-verpleegkundige Esther gebeld en de situatie uitgelegd. De HCG waarde in mn bloed was 48. In het VU gaan ze er eigenlijk van uit dat op dit moment [dag 15] de waarde >50 moet zijn. En dat is 't dus niet. Dus we moeten wel reeel blijven; we zitten aan de slechte kant van de twijfel. Maar, en er is een maar, het gebeurd wel dat het wel doorgaat.

Rest niets anders dan dat jullie en masse jullie duimen gaan ontwrichten door excessive crossing... dan blijf ik nog even van de drank af ;-)

Donderdagochtend moet er opnieuw bloed worden afgenomen en dan weten we smiddags meer... keep you posted!

Huh????????!!!!

nou wat ik nou heb???? ik bel net t ziekenhuis... zeggen ze gewoon dat ik zwanger ben????????? ik begrijp er niets van....ik heb enorm bloed??? nah ik moet dus donderdag weer... ze zei dat t vaker gebeurd dat heel veel bloed toch goed gaat??? huh???? weet iemand dit... ik ben flabbergasted. en ga nergens van uit nog... vast en zeker donderdag helemaal niks met de 2de proef..... nahhh

Dag 14

Bedankt voor de lieve reacties. En ondanks dat er situaties zullen zijn waarbij er toch sprake is van een zwangerschap terwijl er bloedverlies is, is dat niet op ons van toepassing. Ook is het onmogelijk dat er 1 van de embryo's blijft zitten. Als dit het geval is zou dit embryo ervoor zorgen dat er geen menstruatie optreedt. De ander zou simpelweg oplossen. Wij zijn gewoon niet zwanger.

Laatst las ik op een blog van een lotgenote een tekst welke grote indruk op mij heeft gemaakt omdat het zo herkenbaar was. Ze zei het volgende;
When we first found out that we could only have children through IVF-ICSI, I thought that little problem (no pun intended) could be solved by doing a treatment. Once. For my generation the adagio is: throw enough energy and money at a problem and it will be solved. So I was over-optimistic about the treatment working the first time. When it didn't I was devastated.

Verbijstering. Als blijkt dat dit diepgewortelde 'geloof', wat wel werkte op alle andere gebieden in je leven [lees mijn leven] nu niet waar is.
Je gaat vervolgens de 2de behandeling in met toch weer hetzelfde idee.. nu moet het wel lukken...We hebben alles gedaan om succesvol te zijn; naast de medische effort, extra gezond geleefd, extra vitamine preparaten geslikt, extra rustig aan gedaan en door de gehele procedure extra positief gebleven. We hebben de beste resultaten bereikt in alle tussenstappen. Helaas is toch het eindresultaat wederom negatief. En niets of niemand De Schuld.

Nu is het een kwestie van opladen en 'gewoon' nog een keer...